با گذشت یک سال از درگذشت استاد حسین قندی متاسفانه غفلت سبزواری ها به ویژه مدیران شهری و مسئولان فرهنگی شهرستان سبزوار همچنان از این فرزند شایسته دیار سربداران ادامه دارد به طوری که گویی در طول یک سال گذشته و پس از فروکش کردن اخبار مربوط به درگذشت استاد قندی دیگر هیچ کس، حتی رسانه ها به یاد بزرگی چون او نبوده اند.

به گزارش مجله اینترنتی اسرارنامه هرچند استاد حسین قندی سال های سال بود که در تهران سکونت داشت، اما در عرصه مطبوعاتی کشور آنقدر جایگاه رفیعی داشت که انتظار می رفت سبزواری ها حتی پیش از وفاتش بیشتر قدر او را بدانند و پل های ارتباطی را برقرار نمایند و از وجود بزرگانی چون او بهره کافی را ببرند.

همین موضوع باعث شد تا زمانی که خبر درگذشت این استاد برجسته روزنامه نگاری کشور در رسانه ها منتشر شد، مسئولان فرهنگی سبزوار ناگهان از خواب غفلت بیدار شوند و اقدامات دیرهنگامی برای مذاکره با خانواده آن مرحوم جهت انتقال پیکر استاد قندی به سبزوار و یا برگزاری مراسم سوگ ایشان با حضور خانواده شان انجام دهند، که البته همه بی فایده بود و تنها مراسم ترحیمی بدون حضور اعضای خانواده استاد قندی در سبزوار برگزار شد.

البته در همان ایام مهدی مقصودی مسئول کمیسیون فرهنگی شورای شهر سبزوار طی مصاحبه ای با خبرگزاری فارس وعده ساخت تندیس و نامگذاری یک پارک به نام حسین قندی را که البته اقداماتی سطحی محسوب می شد، را مطرح کرد (منبع) که فقط در حد یک وعده باقی ماند و این عضو شورای چهارم سبزوار که اتفاقا خود نیز اخیرا به جمع اصحاب رسانه دیار سربداران پیوسته، نه فقط در هفته های اخیر که به شدت درگیر موضوع انتقاد از عملکرد شهردار کنونی و تلاش برای برکناری اوست، بلکه در ماه ها و هفته های قبل از آن نیز، هیچ اقدامی جهت تحقق بخشیدن به وعده هایی که پیرامون بزرگداشت قندی مطرح کرده بود انجام نداد، تا این فراموش کاری یک امتیاز منفی در کارنامه دوران حضورش در شورای چهارم سبزوار باشد.

از طرف دیگر شهرداری و اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز در این زمینه در طول یک سال گذشته هیچ اقدامی انجام ندادند و آن ها نیز خود جزء فراموش کنندگان حسین قندی بودند. حتی اداره فرهنگی ورزشی شهرداری سبزوار به ریاست محمد اختریان در این سال پیشنهاد ساخت یک المان تقلیدی و بدون خلاقیت را به استاد حسین ماستیانی هنرمند پیشکسوت مجسمه سازی سبزوار داد که تقریبا نزدیک به صد در صد آن کپی برداری از یکی از المان های شهر مشهد بود و در میان انتقادهایی که در بعضی رسانه ها از جمله اسرارنامه مطرح شد، سرانجام المان تقلیدی «سلام» قبل از نوروز 95 در سبزوار ساخته و نصب شد. (منبع1) ، (منبع2)

حال آنکه اگر بنا به اجرای طرح های تقلیدی از روی المان های شهرهای دیگر باشد، واجب تر آن بود که شهرداری و ادارات تابعه اش حداقل تندیس یا سردیس ساده ای از حسین قندی سلطان تیتر ایران را می ساختند و به جبران بخشی از کم کاری ها و غفلت های گذشته نسبت به بزرگان این شهر، تندیس قندی را در سالروز تولد یا وفات او رونمایی می کردند.

اینک اسرارنامه با وجود همه دریغ ها و افسوس های مطرح شده در بالا، به مناسبت اولین سالگرد درگذشت استاد حسین قندی به بازنشر یادداشت یکی از همکاران وی می پردازد که به تازگی در روزنامه ایران چاپ شده است:

یک سال از فراق «حسین قندی» گذشت

قندی را زود فراموش کردیم

در این یک‌سالی که از درگذشت حسین قندی، استاد و روزنامه‌نگار پیشکسوت کشورمان می‌گذرد جای خالی او آنقدر احساس می‌شود که بی‌اغراق این زمان برای خود من بسیار بیشتر از یک‌سال گذشته است.

در این زمان بسیار پیش آمده که اتفاقی رخ داده که احساس کردم به صحبت با او نیاز دارم، دستم بی‌اختیار به سمت تلفن رفته و به یکباره به خاطر آورده‌ام که قندی از امکان پاسخ دادن به من برخوردار نیست. به خاطر آورده‌ام که استاد قندی عزیز دیگر در این جهان نیست تا بتوانم با او همفکری کنم.

این خیلی خیلی غم‌انگیز است که فردی مانند قندی که حق بزرگی بر گردن روزنامه نگاری‌مان داشت به محض آنکه دیگر نتوانست بنویسد یا کلاسی در دانشگاه برای تدریس بردارد از یادها رفت. او حتی قبل از آنکه چشم از دنیا ببندد از یاد و خاطر خیلی از ما رفته بود و این جای تأسف دارد!

قبل از انقلاب یکی از استادان بنام در حوزه روزنامه‌نگاری زنده‌یاد «عبدالرحمن فرامرزی» بود که او را می‌توان یکی از افرادی دانست که روزنامه‌نگاری را عملی، به شکل نوین در ایران راه‌انداختند.

در خاطرم هست زمانی که او روزهای آخر زندگی‌اش را در بیمارستان سپری می‌کرد از خبرنگاری که به بالین وی آمده بود پرسید: (وقتی بمیرم من را فراموش می‌کنید؟) آن خبرنگار بر طبق تعارفات رایج در بین ما ایرانیان گفت که نه به هیچ وجه! این در حالی‌است که امروز فرامرزی را کسی به یاد ندارد.حتی خود روزنامه‌نگاران و استادان ارتباطاتی هم دیگر نام وی را به خاطر ندارند.

این اتفاقی‌است که برای قندی و دیگر بزرگان این رشته هم رخ می‌دهد و از این بابت متأسف هستم. استادانی نظیر قندی، بلوری، فرقانی، شکرخواه، فرهنگی و... افرادی غیرقابل تکرار هستند. تأسف برانگیز است که جامعه تا این اندازه بی‌خیال از کنار بزرگانش می‌گذرد و آنان را به فراموشی می‌سپارد.

منبع: ایران

گفتنی است نام و معرفی کامل استاد حسین قندی در فهرست خبرنگاران و اصحاب رسانه سبزواربزرگ درج شده است:

اصحاب رسانه و خبرنگاران سبزواربزرگ(کلیک کنید)