قطعه شعری در ستایش روز آرمانی کارگر  با جان مایه ای که می گوید : همه ما پرتو یک شعله ایم  :

 

 

به قلم استاد حسین خسروجردی

 

تو گفتی از جهانِ کار
تو گفتی از سرودِ روزِ پُر اَرجی که روزِ کارگر نامند

تو از باد و صنوبر هایِ دشت و صخره ها گفتی
و گفتی که جهان ، حیرانِ سامانِ توانایی ست
و من از پُتک می گویم
و از ضربی که آهن نرم می گردد
و پولادِ گران در کوره هایِ تَفته اش ، آزرم می گردد
به موج و رود و مهر وماه
به آهویِ دلِ صحرا
به گُلبانگِ سرود بلبلِ خوانا
و سوگند وفایِ شمع و پروانه
من از پُتکِ گران و ضربتِ نامت ،
و از مهر و وفایت بر نمی گردم
چنین بادا . . .

 

برای آشنایی بیشتر با نویسنده روی اینجا کلیک کنید.

 

کوچه پس کوچه پیوندها

کلیک کنید:

روزی به یاد دیروز / خاطراتی از دبیرستان ابن یمین سبزوار