سیاه و سیاه بازی شیرین و عامیانه

تا حالا فک کردید شما از کدوم دسته آدمها هستید؟ از اونایی که ترجیح میدن فیلم ببینن یا سری هم به تئاترهای شهر بزنن و به طور زنده روح و لذت دیدن نمایش رو حس کنند؟
دیدن نمایش قطعاً به همه نشاط فوق العاده ای میده، لمس و حس صدا و حضور زنده ی بازیگر، حس های مختلفی را به ما القاء میکنه و چه بهتر که نمایش طنز و کمدی باشه و حتماً برای ساعاتی ما رو از دغدغه و روزمرگی به دور و دوباره یادآوری میکنه که گاهی لبخند چقدر برای همه لازمه.
اما نمایش روحوضی وسیاه وسیاه بازی از گذشته تا کنون در ایران رواج داشته است. در گذشته وسط خانه های ایرانی حوض بزرگی وجود داشت که در زمان جشن ومیهمانی ها روی آن تخت بزرگی می گذاشتند وشکلی مانند صحنه نمایش به آن می دانند. وعده ای بازیگر روی آن به اجرای نمایش از نوع کمدی می پرداختند و چون یک شخصیت معروف کمدی به نام سیاه در آن وجود داشت رفته رفته نام آن سیاه بازی شد و امروزه به هر تئاتر سیاه بازی "روحوضی یا تخته حوضی" می گویند.
نقش سیاه بر پایه ی موسیقی،کلام، حرکت ورقص استواراست و از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در واقع سیاه به عنوان نماینده مردم از وضعیت سیاسی،اجتماعی جامعه انتقاد میکند وعملکرد مسئولان و ثروتمندان را با طنز به باد انتقاد می گیرد.
سیاه با شوخی های بکر و گزنده اش تیپ شخصیتیش را درذهن مخاطب ماندگار می کند.
نمایش "قاریش میش" به نویسندگی و کارگردانی محسن برآبادی از نوع نمایش های روحوضی و با مضمون سیاه و سیاه بازی در تاریخ 4خرداد ماه1394 در تالار کاشفی واقع در اداره ارشاد اسلامی میدان معلم(لاله سابق) به روی صحنه میرود.
در این نمایش کمدی(سیاه بازی) دوازده بازیگر به همراه 3بازیگر کودک ایفای نقش میکنند.که اسامی این هنرمندان شامل:
 آقایان: محسن برآبادی، بهروز دادور،مهدی عباسی، ایمان ارضی، ابوالفضل طبسی، برات رجبی، حامد حیدری، امین مهری، امیر حسین ایزدی فر و خانم ها مریم نیکو، معصومه دولت آبادی، دیواندری وهنرمندان کوچک این نمایش کمدی: پارسا برآبادی، شهریار دادور و مهدیس تشکری است. لازم به ذکر است که در این نمایش برای نخستین بار در کشور بازیگر کودک سیاه به روی صحنه می رود.
محسن برآبادی در مصاحبه ای که با اسرار نامه داشتند بیان نمودند : متأسفانه این نوع نمایش ها (روحوضی) رفته رفته رو به کمرنگ شدن میرود در حالی که باید بخاطر قدمتش در کارنامه ی تئاتر ایران باقی بماند و ادامه دار باشد. هدف از اجرای این نمایش کمدی و یا به عبارتی نمایش روحوضی (سیاه و سیاه بازی) احیای دوباره این چنین نمایش ها (روحوضی) در عرصه ی تئاتر است چرا که سیاه با آزادی بیانی که دارد می تواند عملکرد نادرست و یا وضعیت کشور را بررسی کند و مردم را از طریق طنز آگاه نماید تا مسئولان هوشیار باشند که عملکرد آنها توسط ذره بین مردم در حال رصد است. و عرصه ی هنر تأتر چنین نمایش هایی را میطلبد.
گوشه ای ازمتن نمایش نامه ی قاریش میش را در زیر میتوانید مشاهده کنید:
" فضل( وزیر): ببینم تا حالا خدمت بزرگان رسیدی؟
نبیل(سیاه): آره بابا، خیلی خدمتشون رسیدیم، ولی حیوونی مرد.
فضل: کی؟
نبیل: بزم دیگه،  یه بز داشتم روزی نیم من شیر می داد!
فضل: نه سیاه سوخته،بز نگفتم، بزرگان یعنی اعیان، اشراف،درباریان
نبیل: نه اونجا نرفتیم اصلاً تریپمون به اونجا نمی خوره!
فضل: درست نگاه کن، اینا که اینجا نشسته اند تماماً صاحب کرسی اند
نبیل: خوب الحمدا... امسال زمستون زیر کرسی می خوابیم ......"
  همانطور که در متن این نمایش نامه می بینید توضیحات ارائه شده در موردآزادی بیان سیاه کاملا مشهود است.
برای تمامی هنرمندان و بازیگران عرصه ی تئاتر شهر آرزوی موفقیت و سربلندی رو داریم و باحضور در عرصه های مختلف نمایش های تئاتر می توانیم از این هنرمندان عزیز حمایت کنیم و خود نیز لذت تماشای اجرای زنده راگاهی بچشیم.


نویسنده :شهناز دیواندری
 

نظرت را بنویس
comments

امیر

چه عالی همه بزرگان نمایش کمدی دور هم جمع هستن.
پربازدیدترین محبوب‌ترین‌ها پرونده ویژه نظرات شما