مروری بر خاطرات سیدیوسف آزاد، معلم فرهیخته سبزواری (1) / تصاویری ازمدرسه قدیمی روستای گرزک روداب در سال 1360

12 اردیبهشت که سالروز شهادت معلم بزرگ انقلاب آیت الله مرتضی مطهری است، در تقویم جمهوری اسلامی ایران به نام روز گرامیداشت مقام معلم نامگذاری شده است.

مجله تحلیلی اسرارنامه، اینک به مناسبت نزدیک شدن به این تاریخ، تصمیم دارد در روزهای آینده به تناوب مطالبی را اعم از مصاحبه، مرور عکس های قدیمی، خاطرات شیرین و تجربیات و مطالباتی در ارتباط با معلمان شریف منطقه سبزوار بزرگ را منتشر کند.

در اولین مطلب از این سلسله مطالب اسرارنامه به سراغ یکی از معلمان فرهیخته و پرتلاش سبزواری رفته است که هرچند هم اکنون چند سالی است که از خدمت مقدس معلمی بازنشسته شده است، اما علاقه خود را به این حرفه شریف حفظ کرده و هنوز هم از طریق فعالیت های عمدتاً رسانه ای که در غرب خراسان رضوی دارد، در سنگر آگاهی بخشی و انجام کارهای فرهنگی است.

این معلم فرهیخته، کسی نیست جز سیدیوسف آزاد که از چند سال قبل تا کنون با راه اندازی چند وبلاگ موضوعی مختلف، فعالیت مستمر و ارزشمندی را در عرصه اینترنتی دیار سربداران به راه انداخته است.

یکی از وبلاگ های ارزشمند این معلم فرهیخته، به واسطه رشته تحصیلیش در زمینه جغرافیا وبلاگ تخصصی اکوتوریسم سبزوار است که اطلاعات جامع و کاملی را از حوزه جغرافیایی سبزوار در اختیار مخاطبان قرار می دهد.

اما به جز این سیدیوسف آزاد تعداد دیگری وبلاگ نیز دارد. در یکی از این وبلاگ ها وی خاطرات شیرین خود از اولین سال های معلمی در روستاهای سبزوار را به رشته تحریر در آورده و عکس های خاطره انگیزی را نیز از آن سال ها منتشر کرده است.

درواقع به نظر می رسد، سیدیوسف آزاد نمونه کاملی از یک معلم متعهد و علاقه مند به این حرفه شریف است که با سالهای فعالیتش را با عشق سپری کرده و حالا با وجدانی آسوده و عاطفه ای سرشار به مرور خاطرات شیرین خود از آن سال ها می پردازد و در عین حال هنوزپویایی خود را حفظ کرده و در بعضی زمینه های مفید نظیر راه اندازی وبلاگ های تخصصی فعالیت می کند.

اسرارنامه در ادامه با سیدیوسف آزاد همراه می شود تا ضمن تبریک پیشاپیش روز معلم ، یادی از کلاس درس این معلم فرهیخته در سال 1360 در روستای گرزک روداب بکند.


یادی ازکلاس درسم در سال ۱۳۶۰

 سیدیوسف آزاد: یادش به خیر از آن کلاس چند پایه با ۱۶ دانش آموز دیگر خبری نیست و اکنون به دلیل مهاجرت نسل جوان از روستای گرزگ، کلاس آن روزها حتی میز و نیمکت هم ندارد، چه برسد به اینکه دانش آموزی در آنحا تحصیل کند.

 شاید یکی از دلایل مهاجرت بی رویه این باشد که در روستاهای به خصوص کوهستانی مانند گرزگ خاک حاصلخیز یا وجود ندارد و یا خیلی اندک است.

 در نتیجه كشاورزی با محدودیت رویرو بوده و رونقی ندارد، و در بیشتر مواقع نمی تواند هزینه های جاری خانوار را تامین کند.

 مشکلات تهیه سوخت از یک سو و رفت و آمد خسته کننده  در كوچه های ناهموار و برف گیر روستا در فصل زمستان، از سوی دیگر موجب  کوچ زمستانی روستاییان به مناطق شهری شده است .

 اکثر خانواده های این گونه روستا های کم جمعیت، با هدف برخورداری فرزندانشان از تحصيل در مقاطع بالاتر، به شهرها مهاجرت کرده اند.

 البته در روستا های بزرگ و دارای فرصت های شغلی مناسب، این مشکلات مشاهده نمی شود .


در بیشتر مواقع کادر آموزشی مجرب و با سابقه و مدارس تجهیز شده به فناوری های نوین در این روستا ها ، عملا عامل مهاجرت به شهرها را کم رنگ کرده است.

عکسی خاطره انگیز از کلاس چند پایه من در روستای گرزگ سال ۱۳۶۰ با پوستر های آموزشی تمام رنگی که برای تفهیم بهتردرس علوم تجربی دور تا دور کلاسم نصب کردم.

 یادش به خیر آزمایشگاه دیواری کلاس درسم که برای اولین بار در روستای گرزگ برپا کردم و به خوبی جوابگوی انجام آزمایش های دروس علوم و ریاضی اون زمانها بود.

و تصویری غم انگیز از همان کلاس در حال حاضر  کلاس  آن روزها حالا حتی میز و نیمکت هم ندارد چه برسد به اینکه دانش آموزی در آنجا تحصیل کند.

سیدیوسف آزاد و مرور خاطرات سال های پرشور جوانی

  روزگاری در این کلاس صدای پرانرژی گفتگو، خنده و شاید گه گاه صدای گریه کودکانه دانش آموزان ابتدایی روستای گرزک از پنجره های به گوش اسمان می رسید، اما امروز کلاس پرهیاهوی دیروز در سکوتی سرد و خلوتی حزن آلود غرق شده است.

منبع: وبلاگ سید یوسف آزاد

 

گفتنی است در بخش نظرات این پست سیدیوسف آزاد، تعدادی از مخاطبان نظراتی را ارسال کرده اند که جالب توجه است و در ادامه دو مورد از این نظرات منتشر می شود:

1-

s.a   /   دوشنبه ۳۱ شهریور ۱۳۹۳ ۱۲:۳۲

کاش میشد در پایین هر پستی که میگذاریید کامنت میگذاشتیم...
در مورد پست" یادی ازکلاس درسم در سال ۱۳۶۰" واقعا چهره های معصومی هستن کلا دوران کودکی معصومیتی با خود بهمراه دارد که به نظر من فقط مخصوص آن دوران است...
امیدوارم همین شاگردان و چهره های معصوم امروز باعث افتخار معلم پر تلاش و فداکاری چون شما باشند...
دیدن تصاویر آن کلاس خالی هم واقعا ناراحت کننده است ولی خوب اقتضای دوران گذار است و متاسفانه کمبود امکانات .

2-   

رضا  /  دوشنبه ۳۱ شهریور ۱۳۹۳ ۱۳:۱۳

با سلام با تشكر از شما به خاطر مطالب خوب و خاطره انگيز.علاوه بر كلاس خالي از دانش آموز تو روستاي ما (گرزگ)، چيز ديگري كه توجهارو جلب مي كنه درب مدرسه است كه از بس يادگاري و اسم روش نوشتن رنگش رفته و انگار داره گريه مي كنه... ن به اين دليل بلكه به خاطر دوري دانش آموزا...

 

3-

مرتضی ملایجردی   /  دوشنبه ۳۱ شهریور ۱۳۹۳ ۱۳:۱۵

آقای آزاد سلام خاطرات قشنگ کلاس درس شیرین شما تا ابد همراه من است . تنها معلمی بودید که در کلاس درس شما خسته نمی شدیم و نمی فهمیدیم کی زنگ تفریح شده است . هر جا هستید خدا به همراهتان
دانش آموز کلاس پنجم شما در ملایجرد مرتضی حاج حیدر

کوچه پس کوچه پیوندها

کلیک کنید:

روزی به یاد دیروز / خاطراتی از دبیرستان ابن یمین سبزوار

نظرت را بنویس
comments
پربازدیدترین محبوب‌ترین‌ها پرونده ویژه نظرات شما