وبسایت محمدرضا محسنی ثانی نماینده مردم شهرستان های غرب خراسان رضوی در مجلس شورای اسلامی، در بخشی که به معرفی این مدیر با سابقه دیار سربداران در سطح کشور پرداخته، بخشی از خاطرات محسنی ثانی از حماسه 6 بهمن آمل را به رشته تحریر آورده است.

به گزارش مجله اینترنتی اسرارنامه، محمدرضا محسنی ثانی که نام و معرفی وی به همراه شرح سوابق کاریش قبلا در فهرست مدیران و چهره های سیاسی سبزوار بزرگ درج شده است (کلیک کنید) در سال 1360 که حماسه 6 بهمن آمل پیش آمد، فرماندار این شهر شمالی کشور بود و از آن ایام خاطراتی دارد که بخش هایی از خاطراتش را در وبسایت شخصیش به صورت زیر شرح داده است:

...با حکم حضرت آیت ا… مهدوی کنی وزیر وقت کشور و نظر شرطی شهید کلاهدوز به عنوان فرماندار آمل ابتدا با حفظ سمت فرماندهی سپاه سبزوار در اوج فعالیتهای گروهک های منافقین و کمونیست ها و دموکرات ها مشغول خدمت شدم و بعد فرماندهی سپاه سبزوار را به شهید فرومندی که آن زمان معاون عملیاتی من بود واگذار کردم.

در ۶ بهمن ۱۳۶۰ منافقین و گروهکهای ضدانقلاب به اصطلاح جنگلی که تنها در جنگلهای شمال فعالیت داشتند و از داخل جنگل با ایستگاه های رادیولوژی که داشتند و با فضای تبلیغاتی شدیدی که بر علیه نظام ساخته بودند و نیروهای تقریبا هر روزه ای را که در آمل به  وجود آورده بودند و جو بسیار سنگینی را به وجود آورده بودند حمله وسیع خودشان را آغاز  کردند.

ما در آمل به غیر از سازماندهی نیروهای بسیج و سپاه و کمیته انقلاب اسلامی و شهربانی و ژاندارمری آن روز ستاد مقابله با جنگل را متشکل از نیروهای سپاه پاسداران و ارتش و کمیته تشکیل داده بودیم و عملا فرمانداری نظامی شده بود. تا اینکه منافقین و جنگلیها به خیال خود زمینه را برای حمله و تصرف آمل فراهم کرده بودند و ساعت ۱۲ شب با شلیک سه تیر به عنوان رمز آغاز عملیات در فرمانداری که به محاصره درآورده بودند حمله همزمان خود را به کمیته و سپاه و دادسرای انقلاب ، زندان و فرمانداری که خانه مسکونی ما هم داخل آنجا بود شروع کردند . 

خانمم بلافاصله فرمانده یگان ارتشی و سایر افرادی که در ستاد فرمانداری بودند را از خواب بیدار کرد و با مهمات زیادی که در فرمانداری دپو داشتیم خوشبختانه این نیروهای ستادی توانستند تاصبح مقاومت کرده و از ورود نیروهای ضد انقلاب به داخل فرمانداری جلوگیری کنند.

مدت تیراندازی ها به قدری بود که نه تنها در و دیوارها تخریب شده بود بلکه یخچال داخل آشپزخانه منزل مسکونی ما هم مثل کندوی زنبور عسل سوراخ سوراخ شده بود. صبح با سازماندهی که از قبل بین نیروهای مردمی شد بود و آمدن نیروهای کمکی از تهران و شهرهای استان مازندران و حضور غیرتمندانه و گسترده مردم عملا جنگ خیابانی شروع شد.

منافقین در همان شب اطلاعیه های زیادی را که از قبل چاپ کرده بودند در سطح شهر پخش کردند و در آن اطلاعیه ها نوشته بودند نیروهای خلقی با تصرف فرمانداری و دستگیری فرماندار مزدور، خمینی او را در دادگاه خلقی که در فرمانداری تشکیل شد محاکمه کردند و اعدام گردید و سپس مراکز شهر را گرفته و مردم دسته دسته مزدوران رژیم را به فرمانداری می آوردند.

اما در حقیقت نه توانسته بودند پا به داخل فرمانداری بگذارند و نه من را دستگیر و اعدام کنند ونه توانسته بودند به غیر از شهربانی و ژاندارمری آن زمان که تخلیه شده بود مرکزی را تصرف کنند.

به هرحال برعکس با تشدید مقاومت مردمی و نیروهای انقلاب مردم وانت وانت کشته ها و مجروحین ضد انقلاب را در نبرد کوچه و خیابان به فرمانداری می آوردند و با دست  مصالح جمع می کردند و قدم به قدم همگام با نیروهای مسلح سنگر می ساخته و پیش می رفته و گاهی از کیسه های برنج سنگر ساخته بودند که واقعا تمام شهر شده بود دژ و سنگر که به حق امام راحلمان حضرت امام خمینی(ره) آمل را شهر هزارسنگر نامیدند.

از روز دوم تقریبا شهر پاک سازی شد وباقیمانده های نیروهای جنگلی به جنگل گریختند به طوریکه در عملیاتی که روزهای بعد در تعقیب آنها در جنگل داشتیم و دستگیری هایی که شد آنها اعتراف می کردند در فضای تبلیغاتی ساخته شده توسط منافقین در جنگل ما خیال می کردیم وقتی به آمل حمله کنیم مردم از ما استقبال می کنند و به کمک ما می آیند و ما یک تنه شهر را بتوانیم در کنترل بگیریم که در مقابل مقاومت و ایثار مردم مبهوت شده بودند.

 به هرحال در ابتدای سال ۶۱ با حکم جناب آقای ناطق نوری که وزیر وقت کشور بودند از آمل به شهرستان قم رفتم و در این شهرمقدس به مدت ۵ سال به عنوان فرماندار توفیق خدمت داشتم.

منبع: وبسایت محمدرضا محسنی ثانی

کوچه پس کوچه پیوندها

کلیک کنید:

از سربداران سبزوار تا سربداران آمل