این روزها برای علاقه مندان و دلسوزان نظام جمهوری اسلامی ایران، روزهای سخت و پر دغدغه ای است.

درست همزمان با ایامی که ملت شریف ایران در سوگ بیست و پنجمین سالروز درگذشت پیرفرزانه انقلاب خود بودند، یکی از بهترین یاران ایشان، دچار عارضه شدید قلبی شد و به بیمارستان انتقال یافت.

این فرد که به دلیل منش میانه روانه ای که معمولا در رفتارهای خود اتخاذ می کرد، از محبوبیت بالایی نزد اکثر گروه های سیاسی کشور برخوردار بود، کسی نبود، جز آیت الله محمدرضا مهدوی کنی که در دوران قبل و بعد از انقلاب خدمات زیادی به نظام اسلامی کرده است و بی شک به یکی از ذخیره های ارزشمند فکری و سیاسی کشور تبدیل شده است.

اینک در پی واقعه ناگوار بیماری شدید ایشان، بسیاری از آحاد ملت انقلابی کشورمان، برای بازیابی سلامتی آیت الله مهدوی کنی دست به دعا برداشته و از درگاه خدای متعال شفای عاجل ایشان را طلب می نمایند.

 اسرارنامه به همین مناسبت، تصمیم دارد ، نگاهی اجمالی به زندگی آن مرد بزرگ داشته باشد، تا در این روزهای سرنوشت ساز، یادی از خدمات و زحماتی که آن مرد بزرگ برای انقلاب اسلامی ایران متحمل شده است، به میان آید.

مطلب پیش رو که خلاصه ای از زندگی آیت الله مهدوی کنی است، که ساعاتی قبل در وبسایت دانا نیوز منتشر شده است:

اولین دستگیری آیت الله مهدوی کنی در سن 18 سالگی بود که به شکنجه، تبعید و زندانی‌شدن وی و دیگران منجر شد. با رسیدن این خبر به قم، مرحوم آیت‌الله‌العظمی بروجردی به نخست وزیر وقت (اقبال) اعتراض نموده و عنوان کردند که «چرا فرزندان مرا زده‌اید و دستگیر کرده‌اید؟»

به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا به نقل از تبریز بیدار ، آیت الله محمدرضا مهدوی کنی در 14 مرداد 1310 در روستای کن – که در حال حاضر بخشی از شهر تهران است- به دنیا آمد. ایشان پس از طی دوره دبستان در کن، وارد مدرسه علمیه لرزاده در تهران شد و از محضر مرحوم آیت الله برهان بهره‌های علمی و اخلاقی فراوان برد. آیت الله مهدوی کنی در سال 1327 درسن 17 سالگی برای ادامه تحصیل به قم مهاجرت نمود و تا سال 1340 در محضر استادان مبرز آن زمان همچون حضرات آیات مشکینی، حاج شیخ عبدالجواد سده ای (جبل عاملی)، شهید صدوقی، سلطانی، مجاهدی، رفیعی قزوینی، شعرانی، علامه طباطبایی، آیه الله العظمی بروجردی، امام خمینی، آیه الله العظمی گلپایگانی و ... رضوان الله تعالی علیهم دروس عالی فقه، اصول فقه، تفسیر، حکمت، کلام و دروس خارج فقه و اصول را تتلمذ کرد.

آیت الله مهدوی کنی در 17 سالگی

آیت الله مهدوی کنی پس از بازگشت به تهران در سال 1340، در مدرسه مروی به تدریس علوم حوزوی مشغول شدند و از سال 1342 امامت جماعت مسجد جدید‌التاسیس جلیلی در میدان فردوسی را پذیرفتند. این مسجد پایگاه مناسبی برای فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی ایشان شد. مبارزات ایشان علیه حکومت طاغوت، باعث دستگیری‌های متعدد،‌ تبعید،‌ شکنجه و زندانی‌شدن ایشان گردید. ایشان آخرین روحانی مبارزی است که در روزهای نزدیک پیروزی انقلاب اسلامی برای چندمین بار دستگیر و در آستانه پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی آزاد شدند.

حضرت آیت الله مهدوی کنی، پس از پیروزی انقلاب، از طرف حضرت امام خمینی (ره) عهده‌دار مسؤولیت‌های متعددی در تاسیس نظام نوپای اسلامی شدند. ایشان دارای یک فرزند پسر و دو فرزند دختر هستند که همگی به تدریس در دانشگاه اشتغال دارند.



سوابق مبارزاتی

آیت الله مهدوی کنی با ورود به حوزه علمیه و آشنایی با دیدگاههای حضرت امام خمینی (ره) و مشاهده ظلم و ستمی که در حق اسلام، علما و مردم می‌شود، روش سیاسی حضرت امام خمینی (ره) را به عنوان شیوه‌ای که می‌تواند باعث احیای تشیع گردد، برگزیدند. اولین دستگیری ایشان در سن 18 سالگی (1328 شمسی) در اردستان بود که به شکنجه، تبعید و زندانی‌شدن ایشان و بعضی از طلاب و مبلّغان همراه منجر شد. با رسیدن این خبر به قم، مرحوم آیت‌الله‌العظمی بروجردی به نخست وزیر وقت (اقبال) اعتراض نموده و عنوان کردند که «چرا فرزندان مرا زده‌اید و دستگیر کرده‌اید؟»



آیت الله مهدوی کنی در زندان رژیم پهلوی

آیت‌الله مهدوی کنی، در داخل حوزه علمیه فعالیت سیاسی خود را شروع کردند. از جمله فعالیت‌های مهم ایشان عضویت در مجمعی سیاسی بود که افرادی چون آیات و حجج اسلام سعادت‌پرور (پهلوانی)، محمدی گیلانی، محفوظی، خادمی اصفهانی، شمس، سمندری، جنیدی، حاج شیخ عباس ورامینی و... در آن حضور داشتند. بخشی از فعالیت‌های این مجمع صرف تحلیل فضای سیاسی کشور می‌شد. همچنین اعضای این مجمع سعی می‌کردند با خرید کتب کمونیست‌ها و ماتریالیست‌ها، پس از مطالعه و مباحثه، پاسخ‌های مناسبی در برابر آنها تهیه کنند و در جریانات سیاسی وقت حضور داشته باشند.

از دیگر برنامه‌های ایشان، فعالیت‌ در مجامع علمی و سیاسی با حضور برخی دوستانشان مانند حضرات آیات شهید مطهری، شهید بهشتی، موسوی اردبیلی و... بوده است. در این جلسات مباحثی مانند اقتصاد اسلامی و حکومت اسلامی مورد بحث و بررسی بوده است که در نهایت منجر به تاسیس هسته‌هایی مثل جامعه روحانیت مبارز تهران و تهیه اساسنامه مبارزاتی و دینی برای آن شد.

فعالیت‌های آیت الله مهدوی کنی در مسجد جلیلی، جنبه‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی و سیاسی داشته است. اصرار ایشان بر طرح دیدگاه‌های حضرت امام (ره) و فعالیت‌های سیاسی ایشان منجر شد که پس از چندین بار دستگیری و بازداشت کوتاه مدت، هجوم به منزل و ایجاد محدودیت برای سخنرانی، منبر و تدریس، نهایتاً در رمضان سال 1353 شمسی بازداشت و به بوکان تبعید شوند. در ادامه، پس از روشن‌شدن نقش ایشان در پرونده دیگری که از پرونده عمومی طرفداری از حضرت امام ره سنگین‌تر بود، از بوکان به مهاباد و سپس به تهران اعزام می‌شوند و در کمیته مشترک ضد خرابکاری و ساواک مورد بازجویی و شکنجه‌های جسمی و روحی قرار می‌گیرند. بخشی از اتهاماتی که ساواک به ایشان وارد نمود، ارتباط با مبارزان ضد رژیم شاه و کمک مالی به خانواده زندانیان بود. ایشان به چهار سال زندان محکوم می‌شوند که پس از دو سال و همراه با فضای به اصطلاح باز سیاسی سال 55 به همراه برخی دیگر از زندانیان سیاسی آزاد می‌شوند.

مبارزات آیت الله مهدوی کنی علیه حکومت طاغوت تا پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی زیر نظر حضرت امام ره ادامه می‌یابد.


آثار علمی

آیة الله مهدوی کنی با وجود فعالیت‌های سیاسی فراوان و حضور فعال در سنگر دفاع از انقلاب و رهبری، هرگز فعالیت‌های علمی خود را کنار ننهادند و همواره به تألیف و تدریس در دانشگاه و حوزه مشغول بود‌ه‌اند. دانشجویان ورودی‌های جدید این افتخار را دارند که یک روز در هفته از درس‌های اخلاق این بزرگوار استفاده می‌برند. بخشی از آثار علمی ایشان به قرار ذیل است:

- کتاب نقطه‌های آغاز در اخلاق عملی (کتاب سال جمهوری اسلامی ایران که تاکنون بیش از سی بار تجدید چاپ شده است.)

- کتاب اصول و مبانی اقتصاد اسلامی در قرآن

- کتاب بیست گفتار

- کتاب شرح دعای افتتاح

- تقریرات درس‌های خارج فقه آیات عظام بروجردی و خمینی ره

- تدریس خارج فقه در دانشگاه و مدرسه علمیه مروی برای دانشجویان و طلاب دوره‌های عالی

- تدریس آیات الاحکام در مدرسه مروی و آیات اقتصادی در دانشگاه امام صادق علیه‌السلام

- تدریس دوره‌های اخلاق اسلامی در دانشگاه امام صادق علیه‌السلام و حوزه علمیه مروی

- صدها سخنرانی علمی در محیط‌های حوزوی و دانشگاهی و رسانه‌های عمومی

- راهنمایی و مشاوره پایان‌نامه‌های کارشناسی ارشد و دکتری

- تقدیر از مجموعه فعالیت‌های اثر بخش ایشان در نشر علم در دومین جشنواره بین‌المللی علوم انسانی و اسلامی فارابی
 

سمت‌های اجرایی

آیت الله مهدوی کنی پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی مسؤلیت‌های مختلفی را عهده‌دار بوده‌اند که از جمله آنها می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد:



الف) مسؤولیت‌های سابق:

- عضویت در حلقه اولیه شورای انقلاب از طرف حضرت امام خمینی ره (اولین سمت ایشان که در زمان حضور حضرت امام ره در پاریس به ایشان سپرده شد. حلقه اولیه شورای انقلاب شامل حضرات آیات شهید مطهری،‌ شهید بهشتی، شهید باهنر رحمهم الله و حضرات آیات خامنه‌ای، هاشمی رفسنجانی، موسوی اردبیلی و مهدوی کنی بود. به تدریج اعضای دیگر روحانی و دانشگاهی با تصویب جمع به آنان اضافه گردید).

- عضویت در کمیته استقبال از حضرت امام خمینی ره

- سرپرستی کمیته‌های انقلاب اسلامی (به عنوان اولین نهاد انقلابی مسلح برای حفظ انقلاب به پیشنهاد شهید مطهری و حکم حضرت امام خمینی ره )

-عضویت به عنوان فقیه در شورای نگهبان (دو دوره)

- نمایندگی حضرت امام خمینی ره در هیأت حل اختلاف مسؤولان نظام و چندین ماموریت مشابه در حوادث مهم دوران انقلاب

- وزارت کشور در کابینه شهیدان رجایی و باهنر (سال‌های60-58)

- نخست‌وزیری پس از شهادت شهیدان رجایی و باهنر (سال 60)

- عضویت در ستاد انقلاب فرهنگی به حکم حضرت امام خمینی ره

- عضویت در شورای عالی انقلاب فرهنگی به حکم حضرت امام خمینی ره و مقام معظم رهبری

- مسؤولیت ستاد کمک‌رسانی به مردم مناطق بمباران شده

- عضویت در شورای بازنگری قانون اساسی (سال 68)

- ریاست مرکز رسیدگی به امور مساجد

- عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام


ب) مسؤولیت‌های کنونی

- مؤسس و دبیر کل جامعه روحانیت مبارز

- ریاست دانشگاه امام صادق علیه‌السلام

- تولیت حوزه علمیه مروی به همراه موقوفات وابسته، به حکم حضرت امام خمینی ره (که بر اساس وقف‌نامه تولیت آن باید با مجتهد اول تهران باشد)

- ریاست مجلس خبرگان رهبری

 
 
منبع: وبسایت دانا نیوز