پیام کلیدر محمود دولت آبادی برای نویسندگان جوان ایران

مجله اینترنتی سبزواری ها نوشت:

وب سایت انسان شناسی و فرهنگ که یکی از سایت های تخصصی و مرجع در حوزه ادبیات و علوم انسانی است، دریکی از مطالب منتشره خود، به موضوع چگونگی پیدایش رمان نویسی در ایران پرداخته و فراز و فرودهایی که این شاخه ادبی از ابتدا تا به امروز در ایران پشت سر گذاشته را بررسی کرده است.

به گزارش مجله اینترنتی سبزواری ها، در بخشی از این مطلب مفصل، نویسنده به محبوبیت گسترده ای که  رمان کلیدر محمود دولت آبادی نویسنده برجسته سبزواری در میان اهالی  مطالعه و فرهنگ ایران به دست آورده، اشاره کرده است و مدعی  شده پیام تلویحی رمان کلیدر برای نویسندگان جوان ایرانی افزایش انگیزه و توجه به این واقعیت بوده است که به نویسندگی هم می توان به عنوان  یک حرفه نگاه کرد.
بخش هایی از این مطلب در ادامه منتشر می شود:

... با وقوع انقلاب و تغییرات اجتناب ناپذیری که در همه جنبه های زندگی در ایران به وجود آمد تعدادی نویسنده جوان پا به عرصه گذاشتند.

در همین زمان تا حدی به دلیل شرایط اجتماعی که در فاصله کمی پس از انقلاب پدید آمد، از قبیل ممنوعیت فیلم های غربی، فقدان برنامه های سرگرم کننده در تلویزیون و همین طور نبود سرگرمی های بیرون از خانه، میزان مطالعه رمان در بین مردم افزایش یافت.

در این سال ها یک رمان حجیم سه هزار صفحه ای به نام کلیدر (که بین سال های ۵۶ تا ۶۲ چاپ شد) نوشته محمود دولت آبادی تبدیل به پرفروش ترین رمان تا آن زمان در ایران شد. پدیده ی محبوبیت کلیدر معنای تلویحی مهمی برای رمان نویسان ایرانی در بر داشت.

قبل از انتشار کلیدر هیچ نویسنده ایرانی از جمله خود دولت آبادی که پیش از انقلاب هم نویسنده شناخته شده ای بود، نتوانسته بود از راه فروش آثارش روزگار بگذراند طوری که می توان گفت تمام رمان نویسان ایرانی ناچار بودند برای گذران زندگی شغل دیگری به جز نوشتن داشته باشند.

با نوشتن کلیدر، دولت آبادی تبدیل به اولین رمان نویس ایرانی شد که نیازی نداشت برای امرار معاش به حرفه دیگری به جز نویسندگی بپردازد. از برخی جهات، موفقیت داستانی کلیدر انگیزه ای شد برای نویسندگان جوان تر که با جدیت بیشتری حرفه خود را پی بگیرند.

منبع: انسان شناسی و فرهنگ 

 

منبع: مجله اینترنتی سبزواری ها

 

کوچه پس کوچه پیوندها

کلیک کنید:

سهیل محمودی:چرا نباید در سبزوار خیابان محمود دولت آبادی داشته باشیم؟

نظرت را بنویس
comments

ش.ر

سلام.\r\nدوستان مگر بزرگی به در و دیوار و خیابان است بزرگی به درون مایه و مردانگی و شرافت است .خیابان و کوچه بیخود هویت ندارند تنه وتنها بواسطه سنگفرش است که با بیابان متفاوتند.کلیدر محمود دولت ابادی خود شاهراه خیابان و کوچه و برزن ادبیات ایران و جهان است.پس خیلی نباید منتظر ماند تا که خیابانی را به نامش یل به یادش بنامند.دوستان نامها میمیرند اون یادهاس که میمانند.

محمد

کاش اسم مجله اینترنتی تون رو هم میگذاشتید محمود دولت آبادی نامه.فکر میکنم خیلی دیگه دارید شورش میکنید.سبزوار آنقدر انسانهای بزرگ دارد که محموددولت در برابرشان صفر هم محسوب نمیشود.
پربازدیدترین محبوب‌ترین‌ها پرونده ویژه نظرات شما