انقلاب اسلامی ایران که بدون شک باید آن را یکی از مهمترین رویدادهای سیاسی اجتماعی جهان در قرن بیستم هجری به شمار آورد ، هرچند با رهبری شکوهمند حضرت امام خمینی (ره) چون شجره ای طیبه به ثمر رسید ، اما پیش از آن نهالی بود که بذرش از مدت ها قبل در دل فرهنگ بیدار مکتب تشیع پاشیده شده بود و شاید بتوان ریشه ان را در همان قرن اول ظهور اسلام جست که شمار زیادی از ایرانیان به اسلام گرویدند و به ویژه مردم بعضی مناطق  نظیر بیهق (سبزوارامروزی در غرب خراسان) در ردیف شیعیان وفادار به مولای متقیان علی (ع) قرار گرفتند و این منطقه را به یکی از پایگاه های اصلی تشیع در ایران تبدیل کردند.(منبع1) ، (منبع2)

آن ها از همان زمان با روحیه و فرهنگ خاص آزادگی ، صلح جویی، علم دوستی وشهادت طلبی به وقت احساس خطر برای امنیت کیان اسلامی ، زمینه بروز انقلابی شبیه انقلاب اسلامی ایران در سال 57 را در دل خود می پرورانیدند و جنبش های و تحرکات بسیاری را نیز در این زمینه از خود بروز دادند.که یکی از موفق ترین ، بزرگترین و مشهورترین این جنبش ها ، قیام شیعی سربداران بود که هرچند بیش از نیم قرن دوام نیافت و با بعضی فراز و فرودها نیزهمراه بود ، اما در طول تاریخی سیاسی و اجتماعی ایران شبیه ترین نظام حکومتی به جمهوری اسلامی ایران در قرن بیستم و بیست و یکم را پدید آورد.

حکومتی که با قیام اعتراضی مردم نسبت به حاکمان خودکامه وقت تأسیس شد ، از اصول مذهب تشیع پیروی می کرد ، رهبران آن ساده زیست و کاخ گریزبودند و شیوه به قدرت رسیدن حاکمانش به گونه ای شورایی بود و نه وراثتی و ....

دراین نوشتار سعی می شود ، در طی چند قسمت به ترتیب تمام ویژگی های مشترک قیام سربداران وانقلاب اسلامی ایران را بررسی کرده و بدین ترتیب ریشه های حکومت جمهوری اسلامی ایران در تاریخ نهضت ملی مذهبی سربداران بازیابی شود.

دراولین قسمت از این مقاله به ویژگی مشترک فرهنگ برادری اشاره شده است.شما گرامیان هم اکنون می توانید برای مطالعه قسمت اول این نوشتار در بخش کاغذ کاهی اسرارنامه روی اینجا کلیک کنید.

کوچه پس کوچه پیوندها

کلیک کنید:

اجرای عدالت اجتماعی و رفاه اقتصادی در حکومت سربداران ، الگویی برای دولت های کنونی ایران