در چند ماه اخیر با نزدیک شدن با هفتصدمین سال وقوع نهضت ملی – مذهبی سربداران در سبزوار که به تشکیل اولین حکومت مردمی شیعه در ایران منجر شد ، زمزمه های برگزاری کنگره ای ملی و بین المللی برای پاسداشت این ارزشمندترین رویداد تاریخی خراسان که به دست مردم رقم زده شد ، در پایتخت سربداران به گوش می رسد.

از آنجایی که طبق شواهد و قراین موجود واعلام آمادگی و ورود جدی بعضی چهره های معتبر فرهنگی ، سیاسی ، مدیریتی و رسانه ای شهرستان به موضوع کنگره بین المللی سربداران به نظر می رسد این برنامه فرهنگی قرار است در وزانت کامل و در ابعادی گسترده برگزار شود ، به نظر می رسد یکی از جنبه هایی که باید در حاشیه برگزاری این کنگره به شدت مد نظر قرار گیرد ، ایجاد و احداث المان های مناسب و ماندگار شهری در ارتباط با قیام سربداران است که یکی از نمونه های آن را استاد حسن ماستیانی در حدود دو دهه قبل با عنوان مجسمه هفت پیکر سربداران ایجاد کرده است.

البته عده ای معتقدند المان کنونی سربداران در سبزوار ، علی رغم آنکه با تلاش و تجربه استاد ماستیانی بسیار هنرمندانه خلق شده است ، اما به لحاظ تجسمی از جنبه های نمادین کافی برخوردار نیست و نمی تواند سمبل کاملی از همه ابعاد و جنبه های این نهضت ارزشمند مردمی باشد.

 با این حال چه مجسمه هفت پیکر را برای معرفی سربداران مناسب بدانیم و چه عقیده ای دیگر در این زمینه داشته باشیم ، یک چیز مشخص این است که در حال حاضر این مجسمه ، تنها نماد و نشانه بصری موجود از نهضت سربداران در شهر پایتخت این قیام تاریخی است!

از همین رو ضمن آنکه باید امیدوار بود دست اندرکاران فرهنگی سبزوار به صورت جدی فکری به حال ایجاد المان های متعدد ودائمی باموضوع سربداران در سطح این شهر بکنند ، لازم است به فکر تجلیل از هنرمند پیش کسوت ومجسمه ساز خوش ذوق خراسانی استاد حسن ماستیانی هم باشند.

چرا که بی شک هنرمند خوش ذوقی که سال ها پیش از این با سرپنجه های ظریف خود ، اولین المان سربداران را در سبزوار ایجاد کرده است ، اگر قبل و بعد از آن هیچ اثر هنری دیگری نیز خلق نکرده باشد ، بازهم قابل تقدیر و احترام است.

وبسایت سبزوارفرهنگ ، متعلق به خانه فرهنگ دانشجو دانشگاه حکیم سبزواری نیز در روزهای اخیر طی انتشار مطلبی کوتاه و قابل توجه ، به ضرورت بزرگداشت استاد حسن ماستیانی پیکر تراش هنرمند دیار سربداران اشاره کرده است.

متن کامل مطلب سبزوار فرهنگ (با اندکی ویرایش نگارشی) در ادامه متنشر می شود:

استادی که با وجود مشهوریت،شهرش را ترک نکرد.

روزها از پی هم می گذرد و تنها خاطرات تلخ و شیرین است که در اذهان باقی می ماند و یادمان را در حافظه ها زنده نگاه می دارد. و کم نیستند از این خاطرات شیرین و تلخی که از بزرگان تاریخ شهرمان سبزوار برجای مانده است. خاطراتی که هرچند در چندین هزارسال قبل از حضور من وتو ایجاد شده باشد.

در ازدحام شلوغی این شهر،هنوز هم تندیس حاج ملاهادی سبزواری و هفت پیکر سربداران و مادر ،جزء خاطرات لاینفک گذشته ی پدران و مادران و کودکی های ماست.

22مرداد1391،محمدمشکانی که درآن تاریخ ریاست اداره ارشاد سبزوار را برعهده داشت،ضمن تقدیر از هنرمندان سبزوار با ارائه ی طرحی مبنی بر برگزاری نکوداشت استاد ماستیانی ،نور شعفی در دل هنردوستان و هنرمندان انداخت اما دیرنپایید که این نور در لابه لای بی نظمی ها و ضعف مدیریتی حاکم در نظام هنری شهرستان به خاموشی گرایید.

حال که به حمدلله کابوس عدم انتخاب شهردار و تزلزل فعالیت های فرهنگی اداره ارشاد به پایان رسیده ، بیایید به بهانه نزدیک شدن به هفتصدمین سالگرد قیام سربداران در بیستم خرداد ماه 1393 (مطابق با 12 شعبان 1435قمری)،تقدیری شایسته از استاد ماستیانی  آفریننده ی تندیس سربداران در ورودی شهر ،به عمل آوریم.

استاد حسین ماستیانی با سابقه ی چندین ساله ی خود،به عنوان یکی از افتخارات شهرسبزوار و حتی ایران،با تواضعی که دارد هنوز هم در میان برخی از مردم شهرخود گمنام باقی مانده است. وجای بسی تاسف است که تنها تقدیری که از این هنرمندپیشکسوت صورت گرفته در هشتمین دوسالانه نقاشی ایران و دومین همایش تجلیل از پیشکسوتان هنرهای تجسمی بوده است.

از آثار استاد ماستیانی می توان به: تندیس حاج ملاهادی سبزواری ، تندیس با شکوه هفت پیکر سربداران (یکی از نمادهای شهر سبزوار)، مجسمه مادرسبزوار ،  تندیس 7 متری مادر در مشهد مقدس  ، تندیس شهید مفتح در شهر گرگان مرکز استان گلستان ، تندیس سهراب سوار بر اسب در شهر ششتمد و همچنین ساخت یازده سردیس به سفارش وزارت علوم با عنوان حضرت امام ، شهید بهشتی ، شهید باهنر ، شهید چمران ، علامه طباطبایی ، بوعلی ، فردوسی ، رازی ، امیر کبیر ، خواجه نصیر طوسی و محقق اردبیلی در دانشگاههای مختلف ایران، اشاره کرد.

منبع: سبزوارفرهنگ

کوچه پس کوچه پیوندها

کلیک کنید:

به بهانه تجلیل از هنرمند محبوب سبزواری ... (استاد ماستیانی)