شهر سالم مفهومی است که این روزها خیلی از مردم جهان با آن آشنا هستند اما متأسفانه کمتر کسی پیدا می شود که یک شهر واقعاً سالم را از نزدیک دیده باشد.

متأسفانه در جهان امروز به ویژه در کشورهای کم تر توسعه یافته هرجایی که حالت سکونت گاه شهری پیدا می کند پراز انواع و اقسام آلودگی ها و آفات اجتماعی و ناهنجاری های مختلف می شود که با ذات سلامتی در تضاد هستند.

اما در این میان روش هایی هم برای افزایش ضریب سلامتی زندگی شهری وجود دارد. یکی از این روش ها کاشت درخت و ایجاد وگسترش طبیعت سبز در داخل یا اطراف شهرها است.

این کار به ویژه در شهرها و مناطقی که دچار خشکی آب و هوا هستند و اقلیمی گرم و خشک دارند ، بسیار ضروریست.

دارالمومنین سبزوار یکی از همین شهرهاست که نیازمبرمی به کاشت درختان جدید و محافظت و مراقبت از درختان فعلی خود توسط مردم و مسئولین دارد.

با وجود این نیاز شدید شهر سبزوار به ایجاد و گسترش فضای سبز شهری اما متأسفانه گاهی مشاهده می گردد از جانب همشهریان و مسئولین محترم توجه کافی به این موضوع روا داشته نمی شود.

به طوری که با یک قدم زدن کوتاه مدت در سطح شهر خیابان ها ، میادین ، پارک  ها و مکان های اداری ، تجاری و عمومی بسیاری را مشاهده خواهیم کرد که از درخت کاری و فضای سبز کافی محروم هستند.

این درحالی است  که سبزوارما امروز با برخورداری از جمعیتی بالغ بر 250 هزار نفردرجایگاه اولین مرکز جمعیتی ، سیاسی ، اداری و دانشگاهی خراسان رضوی بعد از مشهد مقدس قرار گرفته است. و به خصوص ویژگی دانشگاهی این شهر که باعث شده همه ساله تعداد زیادی از جوانان از گوشه و کنار کشور به اینجا سفرکنند ایجاب می کند با ایجاد فضای سبز مناسبی در داخل شهر منظره ای زیبا و خاطره انگیز برای این میهمانان دیار سربداران فراهم آید.

شاید به خاطر همین کم توجهی مردم و مسئولین به ظاهر شهر است که در نگاه برخی مسافران یا دانشجویانی که برای مدتی از چندروز تا چندسال وارد سبزوار شده و در اینجا زندگی می کنند ، توانمندی و زیبایی های حقیقی این شهر کهن خراسان کشف نشده باقی می ماند.

آن دسته از همشهریان عزیز که با دانشجویان غیر بومی یا دیگر مسافرینی که به دارالمومنین سبزوار مسافرت می کنند ، بیشتر در ارتباط باشند به خوبی در خواهند یافت که سیمای نامطلوب ظاهری شهر باعث می شود برخی از این میهمانان که اطلاعات پایین و تفکری سطحی و ظاهربین دارند ، دائماً از سبزوار به عنوان شهری خشک و بی حاصل یاد کنند ، موضوعی که با حقیقت این دیار سرافراز به شدت منافات دارد.

البته این تصور آنان در ظاهر خیلی هم اشتباه نیست. اما مسئله اینجاست که نباید اجازه دهیم که بدین ترتیب پتانسیل های فراوان انسانی و طبیعی سبزوار نیز در نتیجه سیمای نامطلوب ظاهری نادیده گرفته شود.

شاید یک اقدام مهم هر شهروند سبزواری در این میان این باشد که درایامی مانند روزدرختکاری ، کلیه روزهای پایان فصل زمستان یا اوایل بهار به کاشت نهال درخت یا سایر گل ها و گیاهان طبیعی درخیابان و کوچه محل زندگی خود بپردازد.

وجود درختان بیشتر در شهری با اقلیم خشک و نیمه بیابانی سبزوار هرچند به تاریخ افتخارات یک سرزمین چیزی نمی افزاید اما نشانه ای از فرهنگ بالای امروزی مردم آن سرزمین است.

مردمی که برای سلامتی و نشاط روحیه خود قدر و ارزش زندگی در شهری سالم را درک کرده و در جهت فراهم آوردن چنین شهری می کوشند.

این البته در مرحله اول به عنوان یک وظیفه رسمی شهرداری هر شهری محسوب می شود که برای ایجاد ظاهری زیبا در سطح شهر به درختکاری و آبیاری و مراقبت از درختان و فضاهای طبیعی سطح شهر بپردازد اما عزم شهرداری برای انجام موفقیت آمیز اینکار به تنهایی کافی نیست.

به ویژه در شهرهایی از نوع سبزوار که از لحاظ طبیعی دارای اقلیمی سخت هستند بیشتر از سایر شهرها همکاری و همراهی مردم با شهرداری نیاز است تا شهری سالم و سرسبز داشته باشیم.

شاید شهرداری و اداره منابع طبیعی بتوانند همه ساله در ایام مختلف سال از جمله در هفته درختکاری تعداد زیادی نهال درخت را در خیابان های مختلف شهر بکارد اما انتظار نگهداری و مراقبت همیشگی از همه این درختان توسط شهرداری چندان معقول نیست.

اما اگر انتظار داشته باشیم هر شهروند سبزواری درختان و فضای سبز موجود در محل زندگی خود را مورد رحمت و مراقبت خویش قرار دهد اتظار چندان بی ربطی نیست.

بدین ترتیب در واقع ما از لزوم مسئولیت پذیری هریک از شهروندان نسبت به محیط اطراف و شهر محل سکونت خود سخن گفتیم. ضرورت مسئولیت پذیری شهروندان در کنار لزوم انجام وظیفه مسئولین مختلف و مدیران شهری.

بدون شک این هردو با یکدیگر به نتیجه مثبت خواهند رسید. اما اگر هریک از دو طرف یعنی شهروندان عادی و مسئولین و مدیران شهری از مسئولیت خود سرباز بزنند آیا می  توان انتظار داشته باشیم که در شهری توسعه یافته و آباد زندگی کنیم ؟

با این حساب بد نیست هریک از ما از خود بپرسیم در رابطه با شهر و دیارمان چه قدر مسئولیت پذیر هستیم؟

آیا به همان اندازه که حقوق شهروندی خود را از مسئولین مطالبه می کنیم به فکر انجام وظایف شهروندیمان نیز هستیم ؟

آیا شما ، دقیقاً خود خود شما دوست عزیز که هم اکنون این سطر را مطالعه می کنید ، در قبال شهرتان چه قدر مسئولیت پذیر هستید؟
کد : 5715