همراه با مسافران جاده عشق

به شوق، آسان شود بیابان ها

همزمان با ایام عزاداری دهه پایانی ماه صفر و فرا رسیدن روزهای سوگواری پیامبر مهربانی(ص)، امام حسن مجتبی(ع) و شهادت امام رضا (ع) شاهد حضور میلیون ها عاشق در صحن و سرای رضوی هستیم عاشقانی که با وسائل نقلیه و یا پای پیاده عازم شهر مقدس مشهد می شوند و ارادت خالصانه خود را به امام مهربانی ها نشان می دهند .
آنانکه با پای پیاده عازم کوی یار می شوند برای احیای فرهنگی در این وادی گام می گذارند که آغاز چله نشینی درونی و تهذیب نفس و عرض دلدادگی به اهل بیت است. آنان خود را جاماندگان اربعین می دانند و یا بازماندگانی که اینک دلتنگی های خود را در مسیر طوس با آقای شان زمزمه می کنند.

روایتی که در پی می آید سفرنامه ایست از چهار روز پیاده روی زائران خطه سربداران، به مشرق کعبه جان ها، مشهد مقدس. سفرنامه ای که کلمات نتوانسته اند حظ و حس و حال خوش مسافرانش را بیان کند و از تصویر سازی این حال و هوای خوش عاجز مانده است .

صبح روز شنبه 12 آبان ماه بود.  سفر کاروان های پیاده از سبزوار شروع می شود. و یکی از بزرگترین این کاروان ها  که حدود 700 زائر عارف را در خود جای داده است با شور و شعف خاصی گام در مسیر گرم عاشقی می گذارد اکثریت این کاروان را خانم ها تشکیل می دهند. کوچکترین زائر این سفر کودک سه ساله و  مسن ترین زائر، خانم 75 ساله  بود. برخی از زائران  که از روستاهای دور دست  آمده اند  از شب گذشته مهمان امامزاده شعیب  بودند و مابقی زائرین نیز از ساعت چهار صبح در صحن امامزاده شعیب  حاضر شده اند. زیارت  این بقعه متبرکه طلیعه سفر است سفری که آنان خود را مهیای پالایش جان کرده ان.

از نگاه های زائران مشخص بود که خالصانه تمام سختی سفر را به جان خریده اند تا به زیارت امام رضا بروند .
کسانی که برای اولین بار پا در این سفر گذاشته بودند کمی دلهره داشتند؛ آیا می توانند این مسیر 240 کیلومتری را طی کنند؟ زائرانی که چندین سال تجربه رفتن داشتند و به نوعی آب دیده شده بودند  با یک جمله:" آقا حتما کمکت می کند." آنها را خاطر جمع از این سفر می کردند.
خنکای هوا، صورت زائران را نوازش می داد. اشک ها خود به خود از چشم ها جاری می شد. ساعت شش صبح کاروان از صحن امامزاده شعیب حرکت خود را به سمت مشهد آعاز کرد. با اینکه در ظاهر طی طریق در این مسیر 240 کیلومتری، آن هم پیاده سخت و طولانی به نظر می رسید اما انگار دل کشش دیگری به این مقصد دارد و عشق به امام رضا(ع) است که زائران را با خود همراه می کند.
بیهق دلبسته نام رضاست اولین منزلگاه امامزاده ی روستای آزاد منجیر است. کاروان بعد از 3 ساعت پیاده روی برای استراحت و صرف صبحانه در این مکان توقف دارند. گلدسته های این امامزاده حکایت ها دارد حکایت از سختی های یاران امام مهربانی ها که در مسیر  رفتن به طوس به شهادت رسیده اند و مزار آنها، زیارتگاه دوستداران اهل بیت سده است؛ آنهم در منطقه ای که جزء چهار شهر نخستین شیعه در ایران و حتی جهان اسلام است و مامن یاران و نزدیکان و فرزندان اهل بیت به خصوص پس از هجرت امام رضا(ع) به خراسان. جای جای این مسیر یادآور این نکته است که روزی مردمانی از این خطه برای دیدار مولایشان امام رضا(ع) بسوی او شتافته اند و بی گمان بزرگنرین زائر این مسیر سخت یادگار برومندشان امام جواد(ع) است که از این راه  برای رفتن به مشهد عبور کرده است. بیهق  بخاطر شیعیان و علاقمندی به اهل بیت(ع) شهره زمانه خود بود و به همین خاطر خلیفه عباسی از ترس این دلبستگی مردم بیهق، مسیر عبور امام رضا(ع)  را از نقاطی دیگر تعیین کرد تا حکومتِ سرتا پا استبداد و ظلم خویش را از گزند قیام شیعیان منطقه حفظ کند .
دومین منزلگاه کاروان پیاده ی ما روستای "رباط سرپوش" بود که فاصله آن با منزلگاه نخست 20 کیلومتر است زائران علی ابن موسی الرضا(ع) یک وعده غذایی را در حسینیه این روستا صرف کردند .
کاروان در چهار روز پیاده روی در  منزلگاه های زعفرانیه، رحیم آباد، باغشن، بینالود، رباط خاکستری و مشهد توقف داشتند که فاصله این منزلگاه ها با یکدیگر تقریبا 40 کیلومتر است.
به گفته سرپرست  کاروان ابوالفضلی سبزوار که بنده نیز همسفرشان بودم امسال 700 زائر برای پیاده روی  در این سفر معنوی، در کاروان شرکت کرده اند. "هادی روکی" هزینه ثبت نام از هر یک از زائرین را مبلغ 25 هزار تومان اعلام کرد و گفت: تعداد 157 نفر به صورت رایگان ثبت نام شده اند همچنین تعداد 100 نفر از خانواده های تحت پوشش کمیته امداد مبلغ 12 هزار تومان دریافت شده که مبالغ دریافتی صرف هزینه های خرید صبحانه. ناهار و شام می شود. وی می گوید:  مهمترین مشکل کاروان های پیاده روی سبزوار عدم همکاری مسئولین ذیربط، نبود موکب و سرویس بهداشتی در مسیر است که متاسفانه در مسیر سبزوار تا نیشابور هیچ ایستگاهی برای پذیرایی زائرین پیش'بینی نشده بود.
دل پر دردی دارد: امسال با توجه به افزایش چشمگیر قیمت ها  انتظار همکاری را برای خرید اقلام خوراکی زائرین داشتیم که متاسفانه در این خصوص مشارکتی وجود نداشت.


زوار پیاده ی سبزوار امسال به  بیش از 11 هزار نفر میرسد که یک با دلی خاشع و رویی امیدوار وارد مشهد مقدس می شوند. قبل از سفر به اداره تبلیغات اسلامی سبزوار رفتم تا از کم و کیف عزیمت کاروان های پیاده خبری تهیه کنم حجت الاسلام سجادی رئییس اداره تبلیغات اسلامی در این باره بیان کرد که:  "همزمان با ایام پایانی ماه صفر و شهادت امام رضا (ع) بیش از 11 هزار زائر پیاده از سبزوار وارد مشههد مقدس می شوند. زائران در قالب 53 کاروان از شهرستان های سبزوار، خوشاب، روداب، ششتمد و داورزن عازم مشهد خواهند شد.که 6 هزار و 229 نفر خانم  و 4 هزار و 840 نفر آقا هستند. طبق هماهنگی با استان ، برای رفاه هر چه  بیشتر زائران پیاده، امکانات در 5 منطقه متمرکز شده که نیشابور یکی از این مناطق است. امسال چهارمین سال است که تعدادی از کاروان های پیاده از منطقه سبزوار به سمت مشهد در حرکت هستند که تعداد 4 ایستگاه در روستای آزاد منجیر، رباط سرپوش، زعفرانیه و نزل آباد برای پذیرایی و اسکان زائران پیش'بینی شده است."
حجت الاسلام و المسلمین سجادی "کمبود ایستگاه های صلواتی و نبود سرویس بهداشتی در مسیر سبزوار- نیشابور را از جمله مشکلات زئران پیاده برشمرد که با افزایش تعداد زائران پیاده پیش بینی می شود زیر ساخت های پذیرایی از زائران در آینده  بهبود پیدا کند."

روشندلی که خسته راه نیست دلتنگ حضور در ایوان طلاست  
در ادامه سفر با سمیرا نوباغی زائر روشندل هم صحبت شدم او گفت: "امسال چهارمین سال است که با وجود معلولیتی که دارم به عشق آقا  امام رضا(ع)  قدم در این سفر معنوی گذاشته ام. با اینکه چشمانم نابینا است اما هیچ احساس کمبودی ندارم پیاده روی سخت است اما دوستانم تمام اتفاقات مسیر را به شکل زیبا برایم توصیف می کنند و از این بابت بسیار خوشحال هستم".
او می افزاید: "تا زمانی که توان در بدنم باشد در این سفر عشق شرکت می کنم حس و حال عجیبی این سفر پیاده روی دارد که قابل توصیف نیست. این حرف مرا، کسانی درک می کنند که خستگی مسیر به پاهایشان و گرد و غبار راه بر لباس هایشان، نشسته است .چه حس و حال مقدسی دارد زمانی که  ضریح مطهر امام رضا (ع) را حس می کنی و چه لذت بخش است که درک کنی آقا به حرفهایت گوش می دهد".
این زائر روشندل در پاسخ به اینکه با رفتن به صحن و سرای امام رضا (ع) چه چیزی از آقا می خواهی: "اول فرج آقا امام زمان(عج)، شفای بیماران و حاجت روایی حاجتمندان."

فاطمه بشیری زائرکه گرچه 50 سال سن دارد اما 8 سال است که در این سفر شرکت می کند او می گوید:" به نیت تک تک قدم هایی که در این سفر بر می دارم از امام رضا(ع) خواسته  دارم که مهمترین آن فرج امام غریب مان حضرت مهدی(عج)است .امسال به نیت هشت ساله شدن سفر پیاده روی ام به مشهد و اینکه امام رضا(ع) هشتمین ستاره امامت است عزم خود را برای این سفر جزم کرده ام و از حضرت ثامن الحجج(ع) می خواهم تا در چهار زمان سخت یکی در هنگام جان دادن، در تنهایی و تاریکی قبر،سوم زمانی که زبانم از گفتن عاجز است و چهارم در سر پل صراط در کنارم حاضر باشد."
وقتی بطلبد  می شوی مسافر طوس پیمودن این مسیر زیارتی مرد و زن، کوچک و بزرگ نمی شناسد از همه نوع  قشر از بیسواد تا باسواد، غنی و فقیر همه در این سفر معنوی هستند عشق که باشد عاشق، سختی مسیر را به جان می خرد نمونه این مطلب حضور دانشجویانی است که برخی از آنها  در سال های قبل به خاطر تحصیل نتوانسته اند در این سفر با خاطر جمعی شرکت کنند.  فائزه کسکنی دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد در رشته فلسفه است که در این سفر حضور دارد به گفته خودش سال هاست منتظر چنین روزی است تا با پای پیاده خدمت سلطان خراسان برسد و امسال اولین سالی است که  با زائران علی ابن موسی الرضا همسفر شده است
 
او از حس و حالش در این سفر می گوید:" پا گذاشتن در این سفر بدون نگاه و اجازه آقا امام رضا(ع) نمی شود با اینکه تجربه ای از این سفرها ندارم اما برایم بسیار لذت بخش و توصیف نکردنی است. طی طریق در این هوای سرد بسیار سخت است اما پیمودن این راه  فقط به عشق به امام رضا (ع)  میسر است .خستگی راه زمانی از تنت به در می رود که دست بر ضریح مطهر بزنی و بگویی سلام آقای رئوف، فقط به خاطر شما آمدم ".

و سلام بر خادمانی که خادم شاه خراسانند و اما این سفر با تمام سختی ها و فراز و فرودهایش تجربه های ارزشمندی به انسان می دهد. بودن در کنار انسان هایی که گویا در این سفر ، یک خانواده  هستی، خوشایند است در این بین  کسانی هستند که با هر وسیله حتی از جان خود برای زائر مایه می گذارند تا سفر با آسودگی خاطر برای زائران علی ابن موسی الرضا (ع) طی شود خادمانی که در گوشه کنار این سفر،  همراه کاروان پیاده روی هستند.
مهدی علیپور  از جمله خادمانی است که  به گفته خودش حدود یک دهه از خدمتش به عاشقان حضرت ثامن الحجج می گذرد او که خاک پای زائران آقا را طوطیای چشم خود می داند می گوید:" هر چقدر در این مسیر پیاده روی سختی بکشم اما به خاطر امام رضا  اخم به ابرو نمی آورم تا زائران آسوده باشند .از اولین سالی که قدم در راه خدمت به زائران علی ابن موسی الرضا (ع) گذاشته ام با خود عهد کردم که تا زمانی که زنده باشم به تمام زائران خدمت خواهم کرد."
این خدمتگزار واقعی که خالصانه پا در این راه گذاشته در پاسخ به سوالی که با چه نیتی خدمت رسانی می کنید بیان می کند:من هیچ چیز را برای خود نمی خواهم و تمام نوکریم را فقط برای سلامتی و فرج امام زمان(عج) و شفای تمام بیماران انجام می دهم.

و این سفر پایانی ندارد...

چند نکته:

*برای این کاروان هیچ یک از ادارات یک ریال کمک نکرده اند و البته چه خوب که این کار اتفاق نیفتاده است. به لطایفی متوجه می شوم سرپرست کاروان مبلغ 6 میلیون تومان از هزینه شحصی خود برای کاروان هزینه کرده است.
* سرپرست کاروان اعتقاد دارد بحث کاروان های پیاده، مردمی است و باید مردمی باقی بماند سعی می کنیم تا از سال آینده هم هیچ درخواستی مبنی بر کمک به کاروان از ادارات و مسئولین نداشته باشیم.

*جالب بود که غیر از رئیس سازمان تبلیغات هیچ مسئولی از کاروان ها سرکشی نداشت و رئیس اوقاف سبزوار هم فقط در امامزاده ی آزاد منجیر  دیده شد.

الهام شبانی مقدم

نظرت را بنویس
comments

گزارش عالی بود دست پریزاد زیارت همگی قبول
پربازدیدترین محبوب‌ترین‌ها پرونده ویژه نظرات شما