کودکِ فعال درون / به بهانه سالروز تولد محمود برآبادی نویسنده برجسته کودک و نوجوان ایران

اولین روز شهریورماه سالروز تولد استاد محمود برآبادی نویسنده صاحب نام و تأثیرگذار سبزواری در ادبیات کودک و نوجوان بود که تحریریه اسرارنامه با انتشار اینفوگرافی این همشهری فرهیخته، در همان روز به استقبال این مناسبت رفت.(برای مطالعه اینفوگرافی اسرارنامه در معرفی محمود برآبادی هم اکنون روی اینجا کلیک کنید) اکنون نیز الهه رامشینی خبرنگار حوزه دانشگاهی و فرهنگی دیار سربداران که اتفاقا خود نیز دستی در تألیف کتاب از جمله در عرصه کودک و نوجوان دارد، طی گفتگویی با محمود برآبادی مطلب متفاوت زیر را درباره این پیشکسوت ادبیات کودک و نوجوان ایران تهیه کرده و در اختیار اسرارنامه قرار داده است که می تواند به شناخت بیشتر و عمیق تری از دیدگاه ها و شخصیت این فرهیخته سبزواری منجر شود:

الهه رامشینی / مجله اینترنتی اسرارنامه 
 
❇️کودکِ فعال درون
(محمود برآبادی)
 
🔹نوشتن برای کودک و نوجوان، شاید در اسم ساده و آسان به نظر برسد اما بدون شک یکی از مشکل ترین بخش های نویسندگی، نوشتن برای این رده سنی است، دلیلش هم همین تعداد اندک نویسنده (البته درجه یک) کودک و نوجوان در مقایسه با نویسندگان رمان و اجتماعی و ..در کشورمان است. خوشبختانه یکی از درجه یک ترین نویسندگان حوزه کودک و نوجوان کشورمان سبزواری است، محمود برآبادی.
 
 
🔶توشه کودکی
 
برآبادی کودکی پر فراز و نشیبی را گذرانده و اغراق نیست که بگوییم این دوران توشه خوبی برای نویسندگی او نیز فراهم آورده است. او که در سال ۱۳۳۱ در سبزوار به دنیا آمد، در دوران مدرسه با خانواده چند بار به مناطق مختلف کوچ کرد و سپس شاگرد عطاری پدر شد. جالب است که نخستین سوژه داستان‌نویسی را نیز از ماجرای دزدی پسربچه‌ای به نام یوسف که شاگرد پدرش بود نوشت. در همین دوران او یکی از طرفداران پروپاقرص مراسم اوسنه‌خوانی( افسانه‌خوانی) بزرگ‌تر های فامیل، ازجمله پدرش بود.
 
 
🔶دوران پرالتهاب جوانی
 
در سال ۱۳۵۰در دانشگاه تربیت معلم تهران، در رشتۀ جغرافیا پذیرفته شد، در همین سال ها به همراه تعدادی از دانشجویان، نشریه « پگاه» را منتشر می‌کرد، به علت شرکت در تظاهرات دانشجویی ۵ اسفند سال ۱۳۵۳ دستگیر شد و به زندان افتاد و به ۱۵ ماه حبس محکوم شده بود، پس از دوران محکومیت نیز به علت شرایط خاص آن زمان و اوج فعالیت‌های انقلابی علیه حکومت پهلوی، آزاد نشد.در این دوران نخستین کتابش به نام « حماسه کوچی» در خارج از زندان منتشر شد که تا زمان آزادی وی به علت استقبال زیاد، هشت بار تجدید چاپ می‌شود. او سرانجام در سال ۱۳۵۶ از زندان آزاد شد و پس از این دوران، محمود برآبادی به طور جدی در حوزه ادبیات به ویژه داستان‌نویسی کودک و نوجوان به فعالیت پرداخت.
 
 
🔶رئالیسم؛ سبک نویسندگی
 
بیشتر کارهای نوجوانانه برآبادی در سبک رئالیستی است. او سعی می‌کند با ذکر جزئیات و صحنه‌پردازی‌هایی که نشان‌دهنده نوع زندگی قهرمانان داستان‌هایش است،گوشه‌هایی از مشکلات جامعه روستایی یا حاشیه را بازگو می‌کند.
 
 
🔶نویسنده ای پرکار
 
برآبادی پس از انتشار نخستین داستانش به نام"کوچی" تاکنون بیش از ۶۰ اثر به چاپ رسانده است، که حدود ۱۵ جلد از آن‌ها با نام ب.بیدار و م.پورحبیب انتشار یافته‌اند. ازجملۀ آثار او می توان به حماسه کوچی، سیل، هزارپا، داستان گل سرخ، آن کس که حقیقت را می‌داند و بهاری دیگر و ..اشاره کرد.
 
 
🔶دوره مشروطه:دوره رونق ادبیات کودک
 
برآبادی درخصوص پیشینه ی ادبیات کودک در ایران می گوید: "در زمان های گذشته به کودک توجه زیادی نمی شد. فرزندان افراد عادی امکان تحصیل نداشتند و تنها فرزندان اشراف،ثروتمندان و درباریان می توانستند درس بخوانند. از دوره مشروطه به بعد است که به تقلید از اروپا توجه به کودک و ادبیات ویژه کودک رونق گرفت. کتاب هایی ویژه و بعدها نشریاتی ویژه کودکان منتشر شد. 
 
 
🔶محدودیت در نگارش
 
درسال های اخیر اقبال قشر کودک و نوجوان به سمت آثار ترجمه شده فرنگی گرایش پیدا کرده، برآبادی دلیل این گرایش را سه دلیل می داند: اول اینکه کتاب های ترجمه از بین آثاری که در کشورهای خارج جوایزی برده اند انتخاب می شوند، به عبارتی دستچین بهترین کتاب ها هستند، دوم اینکه نویسندگان کودک و نوجوان خارجی در مقایسه تواناتر از نویسندگان داخلی هستند و سوم نویسندگان ایرانی هم به لحاظ انتخاب موضوع و هم به لحاظ نوع طرح آن، با محدودیت های زیادی روبه رو هستند، مثلا در کتاب های تالیفی شخصیت های دختر کم هستند چون نویسنده نمی تواند او را به عنوان یک شخصیت موثر به کار گیرد زیرا با سانسور مواجه می شود.
 
 
🔶خوانندگان ساده پسند شده اند
 
دلیل اینکه کتاب های تکراری و بی کیفیت منتشر می شود این است که سطح سلیقه ی خوانندگان پایین است، این را برآبادی می گوید و معتقد است: در ادبیات بزرگسال هم کتاب های عامه پسند تیراژشان از کتاب های ادبی بیشتر است.
ناشران هم نگاهشان به بازار است. آنها چاپ کتاب را یک فعالیت اقتصادی تلقی می کنند که باید بازگشت سرمایه داشته باشند، خانواده ها که باید به فرزندان خود در انتخاب کتاب مشورت بدهند، خود کتابخوان نیستند واطلاع چندانی از کتاب هایی که منتشر می شود، تنها دغدغه ای که دارند این است که بدآموز نباشد.یک کتاب می تواند بدآموز نباشد اما هیچ ارزش ادبی هم نداشته باشد.
 
 
🔶جدی ترین منتقد هر نوشته خود نویسنده است
 
بی شک هر هنری نیاز به نقد دارد، اصلا تا هنرمندی نقد نشود امکان پیشرفت نخواهد داشت، در این میان برآبادی معتقد است:"جدی ترین منتقد هر نوشته خود نویسنده است"، به این معنا که نگارنده در زمان نوشتن یک متن باید در مورد تمام سوالات احتمالی که در مورد آن مطرح می شود و تمام ناگفته های موجود فکر کرده و پاسخ درست و علمی داشته باشد.اگر این گونه نباشد خواننده از خواندن آن کتاب امتناع می ورزد یا نقد جدی برآن وارد خواهد کرد.
 
 
کد: 5050
 
 
برای مطالعه یادداشت های بیشتر به قلم الهه رامشینی هم اکنون روی اینجا کلیک کنید.
 
 
کوچه پس کوچه پیوندها
کلیک کنید:
 
نظرت را بنویس
comments
پربازدیدترین محبوب‌ترین‌ها پرونده ویژه نظرات شما