مسئول دفتر آفرینش های ادبی حوزه خراسان رضوی:

جای خالی بوم نویسی در آثار داستان نویسان خراسان/ تواضع و انسانیت حسین خسروجردی سرلوحه من در داستان نویسی است

امید برومندی / مجله اینترنتی اسرارنامه
 
مسئول دفتر آفرینش های ادبی حوزه هنری خراسان رضوی گفت: توجه به اقلیم و بوم نویسی از ویژگی های آثار حسین خسروجردی و این همان چیزی است که ما در داستان نویسی خراسان کم داریم.
 
حسین عباس زاده که پنجشنبه شب گذشته برای رونمایی از رمان جدید حسین خسروجردی با نام «از مزرعه بیا پدر» به سبزوار سفر کرده بود، در بخش پنل گفتگوی این مراسم افزود: چیزی که از حسین خسروجردی برای من مهم است، تواضع ، ادب و انسانیت این دوست عزیز است که سرلوحه ام در داستان نویسی است.
 
علی براتی یکی دیگر از نویسندگان مشهدی نیز در این مراسم گفت: از نقاط ضعف ادبیات  کشور ما این است که متاسفانه نسل جدید ما به دنبال بازآفرینی آثاری است که بیشتر تحت تاثیر ترجمه است و گمان می کنند اگر به سبک و سیاق نویسندگان جهان بنویسند می توانند مطرح شوند اما باید به یاد داشته باشند که آن ها هم اگر مطرح شده اند، به خاطر بهره گیری از از حوزه جغرافیای ذهنی و شخصی خودشان و جایی است که زیست کرده اند.
 
وی افزود: ما در حوزه بومی نویسی آثار زیادی، اما به نسل جدید ما ربطی ندارد یعنی  نویسنده اش جوانان نیستند. 
 
نویسنده مجموعه داستان «پسر من قاتل است» با بیان اینکه مکاتبی که در زمینه بومی نویسی به وجود امده در سال های اخیر استمرار پیدا نکرده است، گفت:  شاید یکی از دلایلش این باشد که مسئولان فرهنگی ما از جنس ادبیات نیستند. مسئول فرهنگی که خودش مدارک تحصیلی نامرتبطی با حوزه علوم انسانی و خصوصا هنر دارد به علت عدم آشنایی نمی تواند مسیر مناسبی برای نسل جوان در حوزه نوشتن ایجاد کند. 
 
وی ادامه داد: گاهی با آثاری برخورد می کنیم که اگرچه خیلی داستان های خوبی هستند، اما وقتی متن را می خوانیم جغرافیای  وقوع حوادث را در آن ها نمی بینیم و علتش از خود فرار کردن و غریب بودن نویسندگان با خودشان است.این موضوع شامل حال خود من هم می شود که در آثار قبلی  اینگونه نبوده ام اما در مجموعه آخرم با نام «آماده ترور باش» که داستان های کوتاهی درباره انقلاب است، سعی کرده ام این بومی نویسی و فضا و مکان در اثرم باشد.
 
براتی تصریح کرد: البته این را اذعان می کنم که یک داستان فقط با اوردن فضا و مکان، بومی نمی شود. این ها تفاوت دارند ولی به هرحال باید از جایی شروع شود.
 
وی سپس درباره حسین خسروجردی گفت: کتاب «یار» خسروجردی را مطالعه کرده ام و از آنجا افتخار آشنایی با وی را داشته ام و به این دوستی افتخار می کنم.
 
این نویسنده خراسانی افزود: تمامی رگ و پوست انسانی به نام خسروجردی می تپد در فضایی که در آن تجربه زیسته داشته است. رمان هایش برگرفته از تفکرات و تجربیات خود اوست که در درون متن بازنمایی می شود. اینگونه است که وقتی آثار خسروجردی را می خوانیم ما نیز به عنوان مخاطب می فهمیم این رمان چه جغرافیایی داشته و می خواهد از چه چیزی حکایت کند در حالی که با آثار زیادی برخورد می کنیم که این حس را به ما منتقل  نمی کند و ما گاهی تا آخر متن هم نمی فهمیم نویسنده میخواهد چه بگوید؟
 
براتی همچنین بیان کرد: تجربه زیسته فقط از یک عمر زیستن و تجربه کردن به دست نمی آید، بلکه خواندن ها، گفتن ها و شنیدن ها می تواند به تجربه زیسته ما بیافزاید. 
 
وی در پایان گفت: به شما سبزواری ها می گویم، افتخار کنید به چنین فردی که دارد تلاش می کند هسته اینجا و فضای اینجا را در درون آثارش نمود بدهد.
 
دکتر نعیمه ترکمن نیا یکی دیگراز نویسندگان و پژوهشگران ادبی خراسان نیز در این جلسه گفت: اگر مبدا داستان نویسی را سال 1300 با داستان جمال زاده بدانیم، امروز 96 سال از آن می گذرد و اگر نوشتن داستان را به شبه رمان ها یا رمان واره های سال 1274 برگردانیم امروز 122 سال می گذرد و به هرحال در این سال ها نویسندگی خصوصا رمان نویسی ایران فراز و فرودهایی داشته است که در فرازهای این مسیر مطمئناً نقش داستان  نویس های خراسان و به خصوص سبزواری را پر رنگ می بینم و سبزواری ها وزنه سنگینی برای این فراز ها بوده اند.
 
وی افزود: یکی از نویسندگانی که به سنگین شدن وزنه سبزوار کمک کرده است، آقای خسروجردی متواضع و مهربان است که امروز برای رونمایی از جدیدترین رمان ایشان در اینجا جمع شده ایم.
 
وی در ادامه گفت: به دوستان سبزواری به خاطر این کتاب و این مراسم تبریک میگویم. من از مدت ها قبل سبزوار را با داستان نویسان بزرگی همچون محمود دولت آبادی با آثاری مانند کلیدر می شناسم. اما به شخصه این دومین باری است که به سبزوار می آیم و خدا را شاکرم که هر دوی این سفرها به خاطر یک رویداد ادبی بوده است. 
 
ترکمن نیا همچنین اظهار داشت: علاوه بر نویسنده بزرگی چون محمود دولت آبادی که شخصیت هایی که او در رمان هایی نظیر کلیدر یا جای خالی سلوچ خلق کرد،از ذهن ادبی هیچ پارسی زبانی نمی رود، این شهر نویسندگان دیگری مانند حسین دولت آبادی را هم دارد که او را نیز با رمان کبودان می شناسم.
 
وی بیان کرد: بین آثار محمود و حسین دولت آبادی وجه اشتراکات بسیاری از جمله نثر فاخر و محکم است. همچنین آثار هر دو نویسنده یک دوره تاریخی و اجتماعی ایران را نشان می دهد و علاوه بر این ها، هر کدام به یکی از اقلیم های ایران مرتبط هستند. آثار محمود دولت آبادی بیشتر به اقلیم خراسان مربوط است و حسین دولت آبادی از جنوب می گوید و حسین خسروجردی نیز از این نظر در همین مسیر قرار دارد و نماینده داستانی خلف این دیار است.
 
وحید حسینی ایرانی منتقد ادبی و نویسنده خراسانی نیز در این مراسم گفت: بحث مکتب را نخستین بار مرحوم سپانلو تحت عناوینی نظیر مکتب خوزستان، مکتب اصفهان و ... عنوان کرد، اما با وجود پیشگام بودن مرحوم سپانلو در اینگونه مباحث تئوریزه شده داستانی، به نظر بنده این عنوان بندی خیلی دقیق نیست، چون وقتی می گوییم مکتب جنوب، همه داستان های جنوب ایران به یک شیوه نوشته نمی شود و به طور مثال اگر شیراز را هم جزء جنوب حساب کنیم، ابوتراب خسروی در شیراز یک رویکرد دارد و احمد محمود در خوزستان یک رویکرد دیگر.
 
وی افزود: ان چیزی که می تواند خراسان را در داستان نویسی صاحب سبک و برند کند ، بومی نویسی است. 
 
حسینی با اشاره به محمود دولت آبادی و رضا دانشور به عنوان دو تن از نویسندگان بزرگ و شاخص خراسانی گفت: اتفاق خوبی  که می تواند بیافتد تلفیقی از نگاه پیشرو و آوانگارد رضا دانشور و نثر فاخر و تجربه های زیستی فوق العاده محمود دولت ابادی است. خوشبختانه این دو نمونه واقعا نه تنها برای خراسان دیدگاه می آورند، بلکه برای کل ایران نمایندگان خوبی هستند.
 
وی در ادامه به برخی ویژگی های آثار حسین خسروجردی اشاره کرد و گفت: نثر مورد استفاده رمان های حسین خسروجردی، نشان دهنده علاقه وی به ادبیات کلاسیک قرن نوزده است که در آن از انواع و اقسام استعاره ها و جناس ها و صنایع ادبی، توصیف های طولانی و شاعرانه نویسی استفاده می شد.
 

 

نظرت را بنویس
comments
پربازدیدترین محبوب‌ترین‌ها پرونده ویژه نظرات شما