سخنی با نمایندگان محترم سبزوار: آیا به همین زودی رسم چهار امضایی را فراموش کردید؟

هنوز نه به بار است و نه به دار. فقط حرفش را زده اند، اما غوغایش گوش فلک را کرده کرده است. 
 
یک نفر خبر از اخذ امتیاز یک پروژه مهم صنعتی در سبزوار داده و دیگری به اشکال مختلف سعی در نشان دادن سهم خود و یا در نهایت بی اهمیت جلوه دادن و نشدنی بودن این پروژه دارد.
 
حال آنکه چشم و گوش تاریخ سبزوار حداقل در چند دهه اخیر پر است از این پروژه ها که وعده های آن توسط مسئولان وقت داده شده و  کلنگش هم به زمین خورده و حتی کار تا مراحلی هم پیش رفته اما بعدها یا به طور کل منتفی شده و یا حرکتی لاک پشتی دارد و هنوز به سرانجام نرسیده است. نمونه هایش زیاد است مثل: پالایشگاه و پتروشیمی ستاره خراسان، تراکتورسازی ششتمد، نیروگاه برق، راه آهن، کارخانه تولید پودر P.C.C و ... در این بین البته اندک مواردی که مانند کارخانه سیمان روداب یا کارخانه داروسازی طاها به سرانجام و بهره برداری رسیده اند را باید غنیمت شمرد و روی چشم گذاشت.
 
پس خبر اخذ مجوز یک پروژه جدید قبل از اینکه کار از مرحله قرار و مدارهای کاغذی عبور کند و مرحله نمایشی کلنگ زنی را نیز پشت سر بگذارد و واقعا به مراحل اجرایی و عملیاتی وارد شود، می تواند تنها وعده ای مانند هزاران وعده دیگر باشد، که نه جای آن دارد که کسی به اعلام آن بنازد و نه کسی به این هول و هراس بیافتد که مبادا درنظر مردم کارنامه عملکرد او کم وزن تر از رقیب دیگرش به نظر بیاید.
 
اما اینکه چرا طرفین ماجرا تا این حد حساسیت نشان می دهند و خودشان را هلاک می کنند تا افتخار این پروژه را یا در کارنامه خود ثبت کنند و یا از کارنامه دیگری حذف، انسان را تنها به یاد رفتارهای بچه گانه ای می اندازد که اگرچه دیدنش بین کودکان شاید حتی بانمک و خنده دار باشد، اما از بزرگسالان عاقل و بالغی در حد نمایندگان یک شهرستان و سایر مسئولان بلند پایه اداری واجرایی زشت و شرم آور است.
 
کسانی که شعار می دهند و ادعایشان خدمت به مردم است نباید بر سر به نام خود زدن پروژه های مهم یک شهرستان با یکدیگر دچار اختلاف شوند و باید بدانند هر پروژه ای هم که اجرا شود درنهایت حاصل کار همه مسئولان وقت محسوب می شود.
 
اشتباه نشود، قصد این یادداشت زیر سئوال بردن تلاش های صورت گرفته ی احتمالی در جریان اخذ مجوز یک پروژه صنعتی مهم برای سبزوار نیست، همچنین هدف جلوگیری از بیان هر گونه نقد و نظر کارشناسی درباره شیوه های اجرایی و اطلاع رسانی پروژه ها هم نیست، اما چیزی که مسلم است این است که در فضای تنش آلود هیچ پروژه ای به ثمر نمی رسد و هیچ قدم خیری برای شهرستان برداشته نمی شود. زیرا احتمالا هر دو طرف درگیر آن خواهند شد که اگر نتوانستند در دستاوردهای رقیب سهمی برای خود پیدا کنند، حداقل کار یکدیگر را خراب کرده و ناکام بگذارند.
 
تقریبا دو هفته قبل بود که نامه ای 4 امضایی از هر دو نماینده، فرماندار و امام جمعه شهرستان پیرامون مسائل توسعه سبزوار به مقامات کشور نوشته شد تا نشانه وفاق و همدلی مسئولان غرب خراسان رضوی در پیگیری مسائل مهم شهرستان باشد، که این نامه مورد استقبال برخی اصحاب رسانه قرار گرفت و در بعضی نشریات محلی و کانال های تلگرامی انعکاس یافت.
 
البته تنظیم نامه های 4 امضایی در تاریخ سیاسی و اداری منطقه غرب خراسان رضوی بی سابقه نبوده و پیش از این تقریبا در تمام طول دوره مجالس هشتم و نهم نامه های مهم شهرستان به صورت 4 امضایی تنظیم می شد که فواید و برکات این رسم نیکو را مردم در تحقق برخی از پروژه های مهمی دیده اند که نام بردن و توضیح همه آن ها، در این مجال اندک نمی گنجد. اینک اما نمایندگان کنونی سبزوار که دو هفته قبل سعی کردند دوباره این رسم ارزشمند را احیا کنند در همین آغاز راه با چالشی جدی مواجه شده اند که احتمالا به خاطر وجود منیت ها و تلاش برای نشان دادن برتری خود به دیگری است و بنابراین باید از آن ها پرسید: عزیزان، آیا به همین زودی رسم چهار امضایی را فراموش کردید؟
 
در همین رابطه گفتنی است، تماس هایی که نویسنده این مطلب در روزهای اخیر با مرتبطین و اطرافیان دو نماینده سبزوار داشته فضای امیدوارکننده ای را ترسیم نمی کند والبته قابل انکار نیست که مشاوران و اطرافیان هر یک از نمایندگان می توانند نقش مهمی در ایجاد وفاق و همدلی و یا برعکس تشدید اختلافات و تعارض ها داشته باشند و بنابراین نه فقط شخص نمایندگان یا دیگر مسئولان شهرستان، بلکه مشاوران و اطرافیان نزدیک آنان نیز در هر وضعیتی که برای شهرستان پیش بیاید، مسئولند.
 
اختلافات و تنش ها از هرکجا که شروع بشود و ادامه یابد و در این بین مردم سبزوار ضرر کنند، در نهایت به معنای آن نیست که یکی از دو نماینده مشکل داشته و خلاف مصالح توسعه شهرستان حرکت کرده است، بلکه به این معنی است که هیچ یک از دو نماینده و حلقه مشاوران و همراهان نزدیکشان از تدبیر و زیرکی کافی برای حل به موقع مسئله و جلوگیری از بحرانی شدن شرایط و به دست گرفتن ابتکار عمل برای ایجاد تعامل صحیح با دیگری به نفع مردم شهرستان برخوردار نبوده اند.
 
بنابراین در این موقعیت شاید بهتر باشد که عزیزانی که روی هم رفته رای اکثریت مردم سبزوار را پشت سر خود دارند، به احترام این آرای قابل توجه، که در واقع حق الناسی به گردن آن هاست، از این به بعد در افتخار هر پروژه ای که دنبال می کنند، به رسم بزرگواری جایگاهی برای دیگر نماینده شهرستان نیز متصور شوند و در صورتی که این رسم شایسته توسط یکی از آنان اجرا و رعایت نشد، نماینده دیگر دوباره به رسم بزرگواری به حمایت از پروژه های ایجاد شده توسط دیگری برخیزد و یا دست کم درمقابل آن ها سنگ اندازی نکرده و بگذارد به هرحال خدمتی به مردم دیار سربداران صورت بگیرد و اگر می تواند خود پروژه مثبت دیگری را پی ریزی کند.
 
یادآوری می شود یکی از امتیازات و نقاط قوتی که مردم سبزوار درتاریخ سیاسی این شهرستان دیرپای خراسان از آن برخوردار بوده اند، این است که از ابتدای تشکیل مجلس در دوران مشروطیت با نام مجلس شورای ملی و نیز بعد از انقلاب اسلامی از ابتدای تشکیل مجلس شورای اسلامی دیار سربداران به دلیل اهمیت و نیز به دلیل جمعیت زیادی که داشته، دارای 2 نماینده بوده است.
 
وجود دو نماینده به جهت هم پوشانی فعالیت های یکدیگر در پیگیری بهتر امور شهرستان و جلوگیری از مغفول واقع شدن موضوعات مهم بوده است. بنابراین دو نماینده ماهیتاً به عنوان رقیب یکدیگر محسوب نمی شوند بلکه دو همکار هستند که از بین چندین رقیب دیگر موفق شده اند بیشترین رای اعتماد مردم را از آن خود کنند تا حالا به کمک هم، درکنار وظایف ملی که در بحث قانونگذاری بر عهده دارند، حق موکلان خود در حوزه های انتخابیه را از دولت ها بگیرند و به رفع محرومیت ها و تقویت نقاط قوت موجود درمنطقه خود بپردازند. بنابراین انتظار می رود امور توسعه ای شهرستانی که دارای دو نماینده است، نسبت به شهرستان هایی که فقط یک نماینده دارند سریع تر و صحیح تر پیگیری شده و به نتیجه برسد. 
 
چندی قبل که پیش از برگزاری انتخابات مجلس دهم در اسفند 94 بحث افزایش تعداد نمایندگان مجلس شورای اسلامی مطرح شد، همه حوزه های انتخابیه کشور کمابیش به فکر افزایش سهم خود افتادند و از جمله سبزواری ها نیز خواهان افزایش تعداد نمایندگان این شهرستان از دو به سه نفر بودند. اما خدا نیاورد آن روز را که رفتارهای برخی از آقایان کار را به جایی برساند که  مردم فهیم و مظلوم دیار سربداران کم کم داشتن تعداد نمایندگان بیشتر را مترادف با تنش ها و درگیری های زیان بار بیشتر  بدانند و به آرامی با خود نجوا کنند: از طلا بودن پشیمان گشته ایم، مرحمت فرموده ما را مس کنید!
 
نویسنده: امید برومندی
منبع: وبسایت سبزوارنگار
نظرت را بنویس
comments
پربازدیدترین محبوب‌ترین‌ها پرونده ویژه نظرات شما