سخنی با دکتر رحیمی و خوانندگان ذات و سرشت آدمی بایستی با نگارش و مطالعه و ادب دوستی سنخیت و قرابتی داشته باشد تا بتوان با او از باب فرهنگ و ادب و علم همکلام و هم صحبت شد گوش جان سپرد به عمق آنچه گفتنی و شنیدنی است روزگار غریبی است در این برهه از زمان که حامیان و محققین و دانش پژوهان و دانشمندان و عالمان سخندان به حاشیه رانده شده اند و اکثریت مسؤلین و دست اندرکاران چشم و گوش خود را بر روی این حقیقت بسته نگه داشته اند تا شاهد تاخت و تاز ادبیات و فرهنگ بیگانه از طرق مختلف از جمله چاپ و نشر کتب و شبکه های مجازی اجتماعی و گویش عامه مردم و روسوخ فرهنگ غربی در تمام شئون زندگی مردم باشیم این دگردیسی عملی باعث دگراندیشی و بی اعتنایی و در نتیجه عدم اطلاع نوجوانان و جوانان از گذشته غنی و پربار تاریخ و فرهنگ و ادبیات این ملت بزرگ شود مشکلات اقتصادی و ورود تکنولوژی های نو که هیچ کس قادر به مبارزه با آن نیست باعث شده تا کفه ی ترازو به سود فرهنگ وادبیات مهاجم سنگینتر شودو هر روز این فاصله عمیق تر میشود شایشته است خوانندگان محترم بدانند که نگارنده ی این مطلب به هیچوجه با تکنو لوژی های نووغور در ادبیات وفرهنگ ملل مختلف جهان وتکریم عالمان وپیروی از نظریه های علمی در کاووش های علمی واستفاده درست از علوم وفنون اجتماعی وبرخورداری از جدید ترین یافته های بشریت را یک مزیت وزیرکی دانسته واین عمل را به مثابه ی حرکت همپا وهم طراز با جهان فعلی می داند وآنرا قابل ستایش میبیند واما غرض از طرح این مساله تلنگری است به دوستان تا از خود بیگانه نشوند وهرنوع پیشرفت وترقی را از دریچه ایرانی بودن بنگرند وآنرابا فرهنگ وادبیات ایرانی در هم آویزند وخروجی آن متناسب با ادبیات وفرهنگ ایرانی باشد این ملت در طول تاریخ سراسر حماسه خودبا فراز ونشیب های فراوانی دست وپنجه نرم کرده واز تمام آزمونهای سخت ودشوار سربلند وپر افتخار بیرون آمده ولحظه ای خود را اسیر فر هنگ وادبیات بیگانه نکرده در ادوار مختلف وحتی در رویارویی هایی که مغلوب شده با صبر وطمانینه خاص ایرانی توانسته تاثیر خود را بر اقوام مهاجم گذاشته وآنها را تغییر دهد که از بهترین نمونه های آن اعراب ومغولان را میتوان نام برد این امر نشانگر این مساله است که زبان وادبیات فارسی دارای غنا وویژگیهای خاص است که اجازه نفوذ به هیچ وزبان وفرهنگ بیگانه را نمی دهدو بایستی از این چالش به وجود آمده به عنوان یک فرصت استفاده بهینه کرد واما برگزاری چنین مراسمی (بیهقی خوانی)می تواند نقطه شروعی باشد به بازگشت وباز خوانی گذشته پر افتخار یک ملت ومی تواند تلنگری باشد به منظور روسوب زدایی فکری واندیشه ورزی واتکا به داشته های خود؛ این حقیر به نوبه خود برگزاری این مراسم را شایسته تقدبیر وستایش میداند واستمرار در برگزاری محافل علمی وادبی را لازم میداند وبهره گیری وبهره مندی از تمام پتانسیل موجود را یک ضرورت وواقعیت میداند

هنوز بعد از گذشت پنج روز نظر تایید نشده واقعا که..