دین اسلام و ائمه بزرگوار آن همواره پیروان خود را به رعایت حقوق دیگر جانداران اعم از گیاهان و حیوانات تشویق کرده اند. حتی پیامبر مکرم اسلام (ص) آب دادن به درخت تشنه را برابر با سیراب کردن یک مومن دانسته است.

به گزارش مجله اینترنتی اسرارنامه، با وجود همه این توصیه ها و آموزه های ارزشمند اخلاقی، باز  هم گاهی شاهد بی توجهی و بی رعایتی برخی مردم در قبال محیط زیست اطراف اعم از گیاهان و جانورانی هستیم که در محدوده شهرها و محل سکونت انسان ها حضور داشته و زندگی می کنند. اما ناراحت کنندگی این موضوع وقتی بیشتر می شود که بدانیم بعضی از آسیب هایی که به محیط زیست وارد می آید، در راستای برگزاری برنامه هایی است که به احترام اهل بیت و ائمه معصومین یا سایر مناسک و آیین های مذهبی برپا می شود.

بدین ترتیب دقیقا نقض غرضی اتفاق می افتد که طی آن برای پاسداشت یک موضوع قابل احترام یا یک شخص عزیز از روشی بهره گرفته ایم که نه تنها مورد تأیید او نیست، بلکه مخالف دیدگاه ها و عقاید اوست.

نمونه های واضحی از این نقض غرض و آسیب به طبیعت و محیط زیست در راستای برپایی آیین های مذهبی را، معمولا در نحوه توزیع برخی نذری ها مشاهده می کنیم که هرچند نیت توزیع کنندگان این نذری ها قابل احترام است، اما صرف نظر از اینکه توزیع گسترده نذری های داغ در ظروف یک بار مصرف پلاستیکی برای سلامتی افراد مضر است، در عمل هم وقتی که منجر به تولید حجم زیادی از زباله هایی می گردد، که بعضاً در سطح کوچه ها وخیابان ها رها می شوند و هم به آلودگی و زشتی سیمای شهری منجر می گردد و هم زحمت مضاعفی برای رفتگران ایجاد می کند، احتمالا آن ثوابی را که توزیع کنندگان این گونه نذری ها به دنبالش هستند، برایشان در پی نداشته باشد. 

اما نمونه ای دیگر از آسیب به طبیعت در جریان برگزاری برخی آیین ها از جمله مراسم مذهبی عزاداری، کوبیدن میخ های فلزی به تنه درختان برای نصب پارچه نوشته های سیاه یا سایر تجهیزات مربوط به عزاداری است که ظاهرا این اتفاق در یکی از مساجد سبزوار به وقوع پیوسته و یکی از شهروندان گرامی و مخاطبان ارجمند اسرارنامه با ارسال تصاویری از این رویداد، اعتراض خود را نسبت به چنین نامهربانی هایی در قبال طبیعت اعلام داشته است.

لازم به یادآوری است، وارد آوردن هر خراشی به پیکر درختان سبز از جمله نوشتن یادگاری با فلزات، یا وارد کردن میخ های فلزی می تواند باعث آزار تن درختان به عنوان موجوداتی زنده و کوتاه شدن عمر این سرمایه های سبز شهری بشود.

با احتساب اینکه در ایام مذهبی سال از جمله ماه های سوگواری محرم و صفر سرتاسر شهر سبزوار به خاطر عشق و ارادت قلبی مردمان این شهر به ائمه معصومین(ع) رنگ و بوی عزا به خود می گیرد و تکایا، مساجد و حسینیه های زیادی هستند که درگوشه گوشه شهر اقدام به برپایی مجالس عزاداری می کنند، اگر این بی توجهی در همه نقاط شهر وجود داشته باشد و در همه جا از فروکردن میخ به تنه درختان برای نصب پرچم های سیاه یا سایر ادوات عزاداری استفاده شود، پس هر سال در چنین ایامی خسارتی گسترده و سنگین بر پیکر فضای سبز شهری وارد می آید که می طلبد هم مسئولان شهرداری، هم فعالان حفاظت از محیط زیست و هم عزاداران حسینی به ویژه صاحبان هیئت های عزاداری دقت و حساسیت بیشتری روی این موضوع به خرج دهند، تا خدای نکرده در فعالیت هایی که از سر عشق به ائمه انجام می دهند، نقض غرضی اتفاق نیافتد و از مسیری که به دنبال کسب ثواب و رضایت اهل بیت عصمت و طهارت هستند، برعکس نارضایتی آن بزرگواران را به دست نیاورند و به معصیت نیافتند.

به خصوص در شهرهایی نظیر سبزوار که به خاطر قرار گرفتن در حاشیه کویر و داشتن آفتابی داغ و هوایی گرم در بیش از نیمی از ماه های سال نیاز شدیدی به فضای سبز دارد، مراقبت از درختان نه تنها عمل به یک توصیه دینی، بلکه یک وظیفه شهروندی و اجتماعی است.

لازم به ذکر است بحث آسیب رسانیدن به درختان و فضای سبز تنها محدود به آیین های مذهبی نیست و در همه مواقع سال متاسفانه شاهد آسیب هایی هستیم که به بهانه های مختلف از سوی برخی شهروندان به فضای سبز شهری وارد می آید و حساسیتی که در بالا اشاره شد باید همیشه سال روی حفاظت از فضای سبز و محیط زیست شهری وجود داشته باشد. اما در مواقعی نظیر برگزاری آیین های مذهبی با توجه به حساسیتی که بزرگان دین روی رعایت حقوق جانداران دیگر و حفظ طبیعت داشته اند و نیز انتظاری که از این گونه برنامه ها می رود، باید حساسیت بیشتری به خرج داد و مراقبت کرد که تصویری ناخوشایند از برپایی مراسم متعلق به ائمه معصومین در نگاه ناظران ایجاد نشود. احتمالا این اولین انتظاری است که ائمه معصومین از پیروانشان دارند که اگر قرار شد برای آن بزرگواران قدمی بردارند، هوشمندانه و با سنجیدن همه جوانب امر باشد. تا مبادا به جای تأثیر مثبت، تأثیر منفی در ذهن ها برجای بگذارد و ناخواسته به آبروی دین و بزرگان دینی لطمه ای وارد بیاید.