استاد حمید سبزواری پدر شعر انقلاب در حالی دو روز قبل در شامگاه 21 خرداد 95 پس از 91 سال زندگی با عزت دار فانی را وداع گفت، که هرچند تا همین یک سال قبل به قول رهبر معظم انقلاب در 90 سالگی هم می توانست شعر جوانانه بسراید اما در این یک سال آخر عمرش به شدت گرفتار بیماری شده بود، به طوری که با در نظر گرفتن سن بالا و بستری شدن مکررش در بیمارستان های تهران از چند ماه قبل، چندان دور از ذهن نبود که این شاعر آرمانگرای انقلاب در حال سپری کردن واپسین روزهای عمرش است و به زودی دعوت حق را لبیک خواهد گفت.

 

با این حال همه این نشانه ها ظاهرا کافی نبود تا مسئولان سبزوار خیلی زودتر از این برای تعیین مکان آرامگاه ابدی این هنرمند فقید به فکری اساسی بیافتند و باز هم مانند بعضی موارد مشابه غافلگیر نشوند و فرصت ها را از دست ندهند.

 

راستش را بخواهید نویسنده این یادداشت به عنوان یکی از فعالان رسانه ای سبزوار از مدت ها قبل گمان می کرد، مسئولان شهرستان حتماً در این مدت جلسات محرمانه ای برای تعیین مکان خاکسپاری حمید سبزواری در زادگاهش برگزار کرده اند و فقط به خاطر حفظ یک سری حرمت ها ، تا وقتی استاد هنوز در قید حیات هستند، تصمیمات خود را به صورت علنی اعلام نمی کنند.

 

اما جلسات فشرده ای که دیروز و امروز در محل شورای شهر برگزار گردید و تصمیمات متفاوتی که مطرح شد که در نهایت هنوز هم تا این ساعت (ساعت 15 بعد از ظهر یکشنبه دومین روز درگذشت استاد سبزواری) به تصمیم قطعی نرسیده اند! نشان داد مسئولان سبزوار باز هم دیر به هم جنبیده اند و این بار فقط شانس آورده ایم که خود استاد سبزواری از قبل بارها عشق و علاقه اش را به شهر زادگاهش نشان داده بود و وصیت کرده بود که در این شهر به خاک سپرده شود، وگرنه ممکن بود این تأخیر و تعلل ها باعث شود خانواده مرحوم از تدفین پیکر وی در سبزوار منصرف شوند.

 

و اما همه تأخیرها یک طرف ولی اینکه در نهایت آقایان مسئول به چه تصمیمی برسند و یک طرف با اهمیت دیگر ماجراست.

 

سبزوار هرچند همواره مأمن پرورش فرهیختگان بی شماری بوده است و در حال حاضر هم تعداد زیادی از فرزندان فرهیخته دیار سربداران در خود این شهر و دیگر نقاط کشور و جهان منشأ خیرات و برکات متعددی هستند،اما در میان همه این فرهیختگان در هر قرن فقط چند نفر هستند که می توانند سرآمد بقیه باشند و در واقع به قله های شهرت و افتخار دست پیدا کنند. شاید در دوران معاصر نیز از میان خیل فرهیختگان سبزوار بتوان از افرادی چون دکتر علی شریعتی، آیت الله سید عبدالاعلی سبزواری، محمود دولت آبادی، استاد حمید سبزواری و دکتر غلامعلی بسکی هریک به خاطر ویژگی های منحصر به فرد و موفقیت های مخصوصی که به دست آورده اند، به عنوان سرآمدان مشاهیر سبزوار در عصر حاضر نام برد.

 

بنابراین اگرچه مردم و مسئولان قدرشناس هر شهر و جامعه ای باید نسبت به تکریم و تجلیل از تمام فرهیختگان خود بکوشند، اما باید برای نخبگان و سرآمدان خود با توجه به ظریت های بی نظیری که دارند سنگ تمام بگذارند و در حال حاضر در موقعیتی قرار داریم که نه فقط سبزواری ها بلکه همه ایرانیانی که دل در گرو ادبیات و شعر انقلاب دارند و به خصوص مسئولان فرهنگی و سیاسی کشور برای حمید سبزواری سنگ تمام بگذارند.

 

به هرحال حمید سبزواری شخصیت کمی نیست . کسی که پیش از انقلاب در راه مبارزات انقلابی خود هزینه هایی پرداخت کرده است و پس از انقلاب نیز بعضی از سروده های او در مهمترین لحظه های تاریخ معاصر کشورمان از جمله لحظه ورود امام خمینی به ایران بعد از 15 سال دوری از وطن در فرودگاه مهرآباد و نیز در بهشت زهرا در حضور جمعیت میلیونی استقبال کنندگان خوانده شد، تنها شاعری که مقام معظم رهبری بر کتاب او مقدمه نوشت و کسی که برای هر رویداد و مناسبت مهمی در انقلاب شعری پرمعنا دارد و به حق «پدر شعر انقلاب» نام گرفته است و کسی که با فاصله کمی از درگذشت او همه شخصیت های سیاسی، فرهنگی و ادبی کشور پیام های تسلیت پرمعنا و صمیمانه ای ارسال کردند، بنابراین حق بزرگی به گردن همه ایرانیان و البته نظام جمهوری اسلامی ایران دارد که به همین خاطر تا زمانی که در قید حیات بود بارها مورد تجلیل و تقدیر قرار گرفت و اینک که دار فانی را وداع گفته است، محلی که برای تدفین وی در نظر گرفته می شود باید در حد و اندازه همان عنوان پدر شعر انقلاب باشد.

 

اصولا باید این نکته را در نظر داشت که به آرامگاه مشاهیر شاخصی چون حمید سبزواری نباید فقط به عنوان مکانی برای تدفین پیکر آن ها و نهایتا مکانی برای نصب یک المان مخصوص نگاه کرد، که این نوع نگاه نشان دهنده نهایت کوتاه فکری و سطحی نگری است. آخر مگر چند پدر شعر انقلاب داریم؟ به همین خاطر آرامگاه بزرگانی چون حمید سبزواری اگر به درستی مورد توجه و برنامه ریزی مسئولان فرهنگی شهرستان و کشور قرار بگیرد، باید به مجموعه های فرهنگی تبدیل شود که علاوه بر مقبره، ظرفیت میزبانی از رویدادهای مهم فرهنگی و ادبی در سطح ملی و بین المللی را داشته باشد.

 

از این رو اگر مسئولان سبزوار می خواهند برای تدفین حمید سبزواری مکانی را تعیین کنند، باید حداقل محیط وسیعی را در نظر بگیرند که در آینده کاربردی چند منظوره پیدا کند، به طور مثال علاوه بر وجود فضای سبز وسیع و زیبایی که بتواند برای ساعاتی میزبان تفرج گردشگران ادبی باشد، در این مجموعه می توان به راه اندازی کتابخانه ای تخصصی برای شعر و ادبیات انقلاب فکر کرد و همچنین تأسیس تالاری برای اجتماعات و برنامه های فرهنگی هم راستا با آن مجموعه و نیز موزه یا نمایشگاهی برای نگهداری آثار ، لوح تقدیرها، تصاویر، دست خط و کلیه وسایل مربوط به ان هنرمند فقید و خانواده اش و البته در این بین احداث المانی زیبا و مفهومی در محل آرامگاه چنین مشاهیری از دیگر ضروریات است.

 

البته پر واضح است که ایجاد چنین مجموعه ای فرهنگی هزینه بالایی دارد، اما مگر نه اینکه ارزش و احترام پدر شعر انقلاب به عنوان کسی که همواره مورد تأیید و احترام رهبری و سایر بزرگان و شخصیت های نظام بوده است، بسیار بیش از این حرف هاست و بنابراین جا دارد که نه فقط برای تجلیل از مقام حمید سبزواری، بلکه برای احترام و تجلیل همیشگی از مقام شعر و ادبیات انقلاب اسلامی ، آرامگاهی در خور شأن این هنرمند فقید در زادگاهش احداث شود. حالا اگر تأمین هزینه احداث این مجموعه عظیم فرهنگی به یک باره و در یکی دو سال آینده امکان پذیر نبود، می توان آن را در قالب پروژه ای در چند فاز مورد ساخت و بهره برداری قرار داد و فاز اول این پروژه می تواند فقط اختصاص زمینی وسیع (حداقل یک هکتار) در یکی از نقاط مناسب شهر باشد که پیکر این هنرمند در آن به خاک سپرده شود و در فازهای بعدی با جذب اعتبارات دولتی ساخت فضاهای جانبی هم مد نظر قرار گیرد.

 

پر واضح است که با این ایده، هیچ زمین و مکان مناسبی در حال حاضر در داخل شهر برای آرامگاه حمید سبزواری وجود ندارد و گزینه هایی نظیر پارک جانباز در مجاورت میدان کارگر، خانه پدری حمید سبزواری در محل خیابان قائم، ارامگاه حکیم سبزواری که تا کنون مطرح شده اند، به هیچ وجه مکان های مناسبی برای ایجاد مجموعه جدید فرهنگی در شهر سبزوار نیستند.

 

در این بین اگر مکانی مانند پارک بهمن در حاشیه کمربندی شهر با مساحت 11 هزارمتر مربع (کمی بیش از یک هکتار) را که فعلا جزء گزینه های احتمالی است در نظر بگیریم ، می توان آینده خوبی را برایش در نظر گرفت. آینده ای که هم منجر به ایجاد رونق و توسعه فرهنگی و اقتصادی در مناطق جنوب شهر سبزوار می شود که تا کنون کمتر مورد توجه و رسیدگی قرار گرفته اند و شاخص برخورداری شان از فضاهای فرهنگی  و تفریحی استاندارد بسیار پایین است و هم این مکان به خاطر وسعتی که دارد، ظرفیت کافی برای ایجاد یک مجموعه کامل فرهنگی و ادبی پیرامون آرامگاه پدر شعر انقلاب و پذیرایی از گردشگران و برگزاری رویدادهای فرهنگی را نیز در آینده دارد.

 

از همه مهمتر اینکه خیل عظیم مسافرانی که همه ساله از جاده بین المللی تهران – مشهد در جنوب شهر سبزوار، بدون ورود به این شهر عبور می کنند، بدین وسیله تشویق می شوند تا برای مدتی در این مکان توقف و استراحت کنند و شاید فاتحه ای برای شادی روح پدر شعر انقلاب قرائت کرده و در یک محیط معنوی قرار بگیرند.

 

پس به نظر می رسد محل پارک بهمن در جنوب شهر سبزوار و حاشیه جاده کمربندی تهران – مشهد بهترین مکان برای تدفین پیکر پدر شعر انقلاب است، البته به شرطی که دوراندیشی و بلندنظری کافی در مسئولان و همه کسانی که به نحوی در تصمیم گیری موثرند وجود داشته باشد.

 

در واقع چکیده یادداشت بالا را می توان در چند نکته خلاصه وار که در ادامه مطرح خواهد شد ، بیان کرد:

 

1- بزرگداشت حمید سبزواری به عنوان پدر شعر انقلاب نه فقط وظیفه همشهریان سبزواری او، بلکه وظیفه کل کشور و به خصوص مسئولان نظام جمهوری اسلامی است.

 

2- آرامگاه حمید سبزواری باید در مکانی قرار بگیرد که وسعت کافی برای ایجاد پروژه های فرهنگی جانبی نظیر کتابخانه تخصصی ادبیات انقلاب ، نمایشگاه و موزه آثار و وسایل شخصی استاد، تالار اجتماعات ، سالن هایی برای محافل ادبی، فضای سبز کافی و المانی چشم نواز و مفهومی بر مزار آن هنرمند فقید در سال های آینده را داشته باشد.

 

3- آرامگاه حمید سبزواری باید از محیط های فرهنگی فعلی شهر نظیر پارک شهدای گمنام، قطعه نام آوران در آرامستان قدیمی شهر، پارک جانبازان و آرامگاه حکیم حاج ملاهادی سبزواری جدا باشد، زیرا این مجموعه می تواند هویت اصیل و مستقل خود را داشته باشد و یک ظرفیت جدید فرهنگی به ظرفیت های پیشین شهر سبزوار اضافه کند.

 

4- ایجاد مجموعه فرهنگی آرامگاه حمید سبزواری را می توان به جای یک مرحله، در چند مرحله یا فاز اجرایی پیگیری کرد تا به لحاظ مالی نیز دولت بتواند در طول چند سال هزینه های آن را تأمین کند.

 

5- آرامگاه حمید سبزواری باید در مکانی قرار بگیرد که به جذب بخشی از میلیون ها مسافر سالیانه جاده کمربندی جنوب شهر سبزوار به سمت این شهر و جاذبه های گردشگریش یاری رساند.

 

6- حمید سبزواری حالا فوت شده است و دیگر مکان و موقعیت دفن او به حال خود آن مرحوم هیچ تأثیری نخواهد داشت، اما اگر آرامگاه مناسبی برای وی در نظر گرفته شود، به معنای تجلیل همیشگی از شعر و ادبیات و ارزش های انقلاب است. 

 

7- خلاصه اینکه باید برای استاد حمید سبزواری در جایگاه پدر شعر انقلاب سنگ تمام گذاشت و دراین موقعیت کمی بلندهمتی و دوراندیشی از سوی مسئولان شهر سبزوار می تواند یک فرصت استثنایی برای رونق گردشگری و توسعه ادبی و فرهنگی شهر سبزوار فراهم آورد و در نقطه مقابل کمی اهمال و ساده اندیشی می تواند یک فرصت طلایی را برای مردم سبزوار بسوزاند و خواسته و ناخواسته خیانتی باشد در مسیر توسعه این شهر.