استاد محمود دولت آبادی نویسنده نام آور سبزواری و آقای رمان ایران قرار است  فردا با حضور در یک نشست تخصصی با  عنوان «یک صد معمار، یکصد انتخاب» به انتخاب یک یا چند اثر شاخص معماری ایران در 60 سال اخیر بپردازد و از زاویه نگاه خود زیبایی آن ها را توضیح دهد تا سرانجام از بین همه انتخاب هایی که توسط چندین چهره فرهنگی و ادبی کشور صورت می گیرد، 100 مورد از بهترین انتخاب ها در یک کتاب جمع آوری و معرفی شوند.

 

به گزارش مجله اینترنتی اسرارنامه ، وجود فرهیختگان نام آشنا و پرنفوذی مانند محمود دولت آبادی در این گونه موقعیت ها برای هر شهری به منزله یک شانس است که باید آن را غنیمت دانست، چرا که شخصیتی چون دولت آبادی به راحتی می تواند در چنین موقعیتی با نام بردن و معرفی یکی از آثار زیبای شهر زادگاهش سبزوار ، توجه همگان را به این سمت جلب کرده و  فرصتی باشد برای دیده شدن ظرفیت های گردشگری و یا فرهنگی و تاریخی دیار سربداران.

 

البته پیش از اینکه انتظار داشته باشیم استاد محمود دولت آبادی اثری از شهر و دیار زادگاه خود را به عنوان یک اثر برتر معماری 60 سال اخیر ایران انتخاب و معرفی کند، باید ببینیم اصلاً آیا در دهه های اخیر همت و دوراندیشی و خلاقیت مسئولان و برنامه ریزان و فعالان توسعه دیار سربداران به حدی بوده است، که چنین آثار شاخصی را در معماری معاصر ایران پدید آورند تا در چنین شرایطی مورد معرفی قرار گیرد؟

 

با نگاهی گذرا به آنچه در جلسات قبلی «یک صد معمار، یک صد انتخاب» گذشته و بناهایی که توسط سایر شخصیت های فرهنگی و ادبی کشور انتخاب و معرفی شده اند، در می یابیم که اگر می خواهیم سبزوار نیز در این محیط رقابتی حرفی برای گفتن داشته باشد، باید آثاری نظیر آرامگاه نادر، برج آزادی، کتابخانه کودک و نوجوان اصفهان، پل طبیعت تهران، ورزشگاه تختی فرح آباد ساری، خوابگاه دانشگاه شیراز و ... را در 60 سال اخیر پدید آورده باشد. اما آیا با وجود این همه ساخت و سازهای اداری، فرهنگی و هنری، دانشگاهی، مبلمان شهری و حتی ساخت و سازهای مربوط به بخش خصوصی که در سال های گذشته در سبزوار داشته ایم، مسئولان دیار سربداران و کلیه کسانی که به نحوی در مدیریت و برنامه ریزی امور این شهر دخالت داشته اند، توانسته اند مانند قرن های گذشته بناهای زیبا و شکیلی در شهر دیرینه های پایدار پدید آورند تا سبزوار بتواند بعد از این هم به آثار فرهنگی و تاریخی خود بنازد؟

 

سبزوار که با القابی نظیر شهر دیرینه های پایدار و موزه یادمان های هزاران ساله شناخته می شود، از حیات هزاران ساله گذشته خود، ده ها و حتی صدها بنای زیبای تاریخی به یادگار دارد که از جمله می توان به مناره خسروجرد، چندین مسجد، حمام ، خانه و کاروانسرای تاریخی، مصلی تاریخی، آرامگاه مشاهیر نظیر مقبره حکیم سبزواری و ... اشاره کرد.

 

در دوران معاصر و حداقل در 4 دهه ای که تا کنون از عمر انقلاب اسلامی می گذرد نیز چندین و چند ساختمان جدید ، یا فضاهای عمومی نظیر پارک ها، یا المان ها و نمادهای فرهنگی و هنری نظیر مجسمه ها در این شهر ساخته و نصب شده اند، اما آیا هیچ یک از این آثار پدید آمده آنقدر از لحاظ معماری شاخص هستند که بتوان انتظار داشت،  در چنین موقعیت هایی انتخاب شوند؟

 

شاید یکی از بناهای شاخص معماری سبزوار در 60 سال اخیر بنای آرامگاه ملاحسین واعظ کاشفی باشد که انجمن آثار ملی ایران در حدود سال ۱۳۵۳ شمسی(اواخر دوران پهلوی دوم) در حاشیه خیابان نظام الملک یا شهدای امروزی در مساحت یک هزار متر در محل مدفن مولانا کاشفی،بنای یادبود و در اطراف آن فضای سبزی را بر پا نموده است. این بنا ساختمانی آجری و با تزیینات کاشیکاری و سنگ می باشد و با شماره ۳۵۱۶ به ثبت آثار ملی ایران رسیده است.

 

هرچند بنای یادبود ملاحسین واعظ کاشفی ، المانی زیبا و با معماری چشم نواز است، اما متأسفانه فضای پیرامونی آن آنقدر کوچک و محقر است که این بنای زیبا تا کنون چندان مجال دیده شدن را نیافته و به شهرت نرسیده است.

 

شاید به جز بنای یادبود کاشفی باز هم ابنیه شاخص و زیبایی طی دهه های اخیر در سبزوار ساخته شده باشد، که به خوبی معرفی نشده و از نظرها دور مانده اند.

 

به هرحال چه بناهایی با معماری شاخص در 60 سال اخیر سبزوار داشته باشیم که فقط مغفول واقع شده اند و چه به طور کل در این سال ها آثار جدید و حایز اهمیتی در علم معماری به گنجینه جذابیت های دیار سربداران افزوده نشده باشد، به نظر می رسد، در هر دو صورت توجه بیشتر مسئولان و تصمیم سازان توسعه غرب خراسان رضوی لازم است تا شهر سبزوار از این مظلومیت بیرون آمده و بتواند در موقعیت هایی نظیر نشست «یک صد معمار، یک صد انتخاب» که با حضور شخصیت هایی چون محمود دولت آبادی به عنوان یک همشهری فرهیخته و سبزواردوست برگزار می شود، سهم مناسبی برای خود به دست بیاورد.

 

گفتنی است، محمود دولت آبادی قبلا بارها و بارها نشان داده است که از آن دسته هنرمندان اصیلی است که هویت خراسانی و سبزواری خود را فراموش نکرده است و بارها و بارها در مصاحبه های مختلف خود به خاطرات دوران کودکی و نوجوانیش در سبزوار اشاره کرده و مهرورزی خود را نسبت  به این سامان نشان داده است، بنابراین یقیناً در چنین موقعیت هایی اگر آثار شاخصی در شهر و دیار زادگاهش وجود داشته باشد و او نیز از وجود چنین آثاری با خبر باشد،  یقیناً توجه و عنایت لازم را منظور خواهد کرد.

 

اسرارنامه در ادامه متن کامل خبرگزاری مهر درباره نشست «یک صد معمار، یک صد انتخاب» با حضور محمود دولت آبادی را منتشر می کند: