هفته کارگر فرصتی برای ادای تکلیف یابهانه ای برای رفع تکلیف / پای دردِ دل یک کارگر سبزواری
با سپری شدن ایام هفته کارگر و پایان یافتن برنامه های تدارک دیده شده از سوی مسئولان، شرکت ها و ارگان هایی که با کارگران زحمت کش و گردانندگان اصلی چرخ اقتصاد کشور سر و کار دارند، گلایه ها و نگرانی هایی برای بعضی از اعضای این قشر شریف باقی مانده است.
به گزارش مجله اینترنتی اسرارنامه در همین زمینه آقای سید ابوالقاسم جلیلی راد یکی ازکارگران شریف سبزواری در وبلاگ خود تحت عنوان «پایگاه خبری تحلیلی کارگران ساختمانی سبزوار» یادداشتی را منتشر کرده است که در آن از فراموش شدن وعده های داده شده توسط مسئولان و تشریفاتی بودن بسیاری از برنامه های اجرا شده در این هفته که عملا هیچ کمکی به حل مشکلات قشر کارگر نمی کند،گلایه کرده است.
اسرارنامه در ادامه ضمن ادای احترام به کارگران شریف که جایگاه رفیع مقامشان به حدی است که پیامبر مکرم اسلام بر دستان آن ها بوسه زده است، به انتشار متن کامل یادداشت آقای جلیلی راد می پردازد:
هفته کارگر فرصتی برای ادای تکلیف یابهانه ای برای رفع تکلیف
هفته منتهی به یازدهم اردیبهشت (روز جهانی کارگر) بهانه ایست که همه ساله جهت رفع تکلیف مسئولان محترم شهرستان اقدام به برگزاری همایشاتی با عنوان تجلیل از مقام کارگر می کنندو معمولا به نمایندگی از کارگران چند نفر از هیئت مدیره اصناف مختلف را دعوت می کند و با دادن گزارشات شعاری غیر واقعی و امید وار کننده که تقریبا هیچکدام تحقق پیدا نمی کند وخروجی آن موجب هیچگونه تغییرمثبتی در زندگی کارگران نخواهد شد سعی درپوشاندن کم کاری های خود می کنند
کسانی که امار ها را ارائه میکنند برای رضایت مقامات بالا دست خود اقدام به تنظیم گزارشاتی میکنند که فاصله زیادی با واقعیت دارد و بزرگان مستمع(هر چند به دلیل فاصله و شکاف عمیقی که بین انها و کارگران است و از نزدیک با مشکلات این اقشار اشنایی ندارند ) مستحضرند که گزارشات با واقعیت فاصله فاحشی دارد اما به همین بسنده کرده ، با تحصین و تعریف و تمجید از گزارش دهنده محترم برای ایشان آرزوی توفیق روز افزون در ادامه این خدمت بی منت میکنند و در پاسخ خبر نگاران نیز نتیجه جلسه را سازنده ، رضایت بخش و راهگشاه برای اینده کارگران می خوانند
ختم جلسه که اعلام می گرد کارگران به فراموشی سپرده می شوند و هیچکدام از قول ها اجرایی نمی شوند و امیدها همچنان کما فی السابق رویا باقی می ماند و هیچ اقدام قابل توجهی در زمینه رفع مشکلات انها صورت نمی گیرد
البته اصلی ترین دلیل عدم تحقق وعده ها نبود مدیریت کارامد و کاربلد و اشنا به قوانین در راس انجمن ها است که با پشت کارو خستگی ناپذیری پیگیری حقوق تضیع شده را در دستور کار قرار دهند
کسانی که دچار روزمرگی شده و بی برنامه ،سردرگم و بلا تکلیف اند ،جرات و جسارت ریسک پذیری را ندارند نمی تواند گره ای بازکرده وامیدی زنده کنند این در حالی است که این انجمن ها به دلیل محرومیت های تحمیل شده نیازمند سکان داری افرادی است که بتوانند انقلاب تفکری در مسئولین و هچنین اعضائ زیر مجموعه برای برون رفت از این گرداب اجحاف ایجاد کنند
در چند سال اخیر با توجه به رکود سنگین حاکم بر صنعت ساختمان کارگران این عرصه با مشکلات بسیاری روبرو شده اند و به سختی روزگار می گذرانند
هرچند به دلیل پایین بودن درامد روزانه کارگران ساختمانی و تعطیلات و بیکاری های اجباری و مستمر آنها اندوخته چندانی نداشته و همان اندک پس انداز سالیان ِ قبل از رکود در دوسال گذشته به اتمام رسیده است و و همچنین مطابق پیش بینی ها سال جاری نیز کما کان رکود همچنان حاکم وسالی به مراتب سخت تر از گذشته در انتظار کارگران این عرصه خواهد بود
کاش مسئولین محترم به جای دل خوش کردن به گزارشات نه چندان واقعی امار دهندگان ذیربط ، خود در طول سال اندکی وقت شریف شان را صرف حضور در بین این افراد و شنیدن گوشه ای از خواسته ها و نیاز هایشان می کردند و با چشمان خود از حقیقت زندگی ایشان آمار می گرفتند
باید ببینند اینها با مشکلات مسکن ،درمان ،تغذیه ، تحصیل فرزندان و ... چکار میکنند ببینند چقدر توان تامین نیاز های پروتیینی و ویتامینی خانواده هایشان را دارند تا براساس واقعیت اقدام به تصمیم گیری کنند نه صرفا بر پایه گزارشات پوشالی .
اگر به همین صورت شاهد سهل انگاری و بی توجهی مسئولین در قبال کارگران ساختمانی باشیم بی شک آینده نه چندان خوشایندی در انتظار شان خواهد بود و مطمئنا بعضی ازاین افراد ایمانشان به توجه به فقرشان سست شده و مجبور به تامین معاش از طریق غیر حلال شوند چون تجربه نشان داده است که وقتی فقر از در وارد می شود ایمان از پنجره خارج می شود.
این واقعیتی است که باید جدی انگاشته شود و برای رفع این معضل بی وقفه کوشید نه اینکه با گزارشات دروغیین سعی در پاک کردن صورت مسئله کرد
کاش زمانی که اقدام به پلمپ ساختمان های در حال ساخت می شود با کمی تامل در سرنوشت هزاران کارگر محروم و آسیب پذیرتصمیم خردمندانه تری گرفته شود چون سازندگان مایوس از ادامه ساخت و ساز با سپردگذاری در بانکها از سود بی زحمت و بی ریسک سرمایه خود روزگار میگذرانند ونتیجه اصلی این ظلم بر زندگی کارگران است
چرا باید کسانی که عوامل احداث فیزیکی تمام بناها وساختمانها هستند خود به دلیل فقر ونداری در حاشیه های شهر در نا ایمن ترین سرپنا ها با حداقل امکانات روزگارسپری کنند .
چرا با توجه به سختی شغل و فرسایشی بودن آن باز هم از حداقل تسهیلات و حقوق خود محروم اند چرا باید مدت پرداخت حق بیمه انها بیش ترین حد ممکن نسبت به دیگر مشاغل باشد طوری که می توان گفت تا پایان عمر پر از رنج و مشقت خود فقط باید حق بیمه پرداخت کنند و به دلیل مرگ زود رس ناشی از کار زیاد و طاقت فرسا مجال استفاده از نتیجه این چرداخت 35 ساله خود را نداشته باشند (علیرغم تاکید اصل بیستم فصل سوم قانون اساسی مبنی بر برابری تمام احاد ملت در همه زمینه ها و مبارزه با تبعیضات ناعادلانه توسط دولت) باز هم فقر و محرومیت مشق هروزه کلاس درس زندگی این زحمتکشان شکم به پششت چسبده است ودر هیچکس عزم جدی برای مبارزه با این همه ناعدالتی و پر کردن این شکاف عمیق طبقاتی دیده نمی شود
مسئولان عزیز زمانی که گزارش دهندگان از زبان کارگران می گویند حال مان خوب است و ملالی نیست جز دوری شما باور نکنید صادقانه بگویم ما آنقدر حالمان خراب است و زندگی مان سخت که گاهی خدارا نیز فراموش می کنیم چه برسد به بنده های فراموشکار خدا که گویی تمرین از نادیده گرفتن ما برنامه همه روزه انهاست
شایداین شرایط سخت و بحرانی حاکم بر زندگی کارگران ساختمانی که در سالهای اخیر نیز شدت بشتری پیدا کرده است فرصتی خواهد بود برای کارگران که به خود امده و باکمک افراد توانمند درون انجمن خود و تشکیل کارگروهی قدرتمند و تلاشگر در پیگیری حقوق حقه خود از نهادهای مختلف از هیچ تلاشی برای جبران نا عدالتی های گذشته فرو گذار نباشند
به امید روزهای برابری و مساوات
منبع: پایگاه خبری تحلیلی کارگران ساختمانی سبزوار
کوچه پس کوچه پیوندها
کلیک کنید:
نظرت را بنویس
با عرض سلام و تشکر از توجه شما به کارگران ، یاد داشت دیگری پیرامون برخی از خواسته های کارگران در وبلاگ مذکور قرار داده شد خواهش میکنم در صورت تمایل آن را نیز منتشر نمایید
سلام ودروود برتمام کارگران عزیزایران زمین وسبزوار بزرگ.
