"یک میلیون سال پیش حیات به ما داده شد، ما با آن چه کردیم؟!"

 

یک میلیون سال پیش محیط زیست تنها شامل یک بخش بود، طبیعت بکر و دست نخورده ای که سکونت گاه ومحل حیات بسیاری از جانداران محسوب می شد، رفته رفته با تراکم جمعیتِ انسان ها و ایجاد محیط های شهری، محیط زیست دو تکه شد وهم اکنون این تقسیم بندی شامل محیط زیست شهری و برون شهری است و اگر بطور تخصصی تر به آن پرداخته شود، بازهم این تقسیمات ریزتر می گردد.

 

شهرها، سازه هایی بودند که به دست انسان در دل محیط زیست همانند قارچ رشد کردند. با افزایش جمعیت، جنگل ها و مراتع و فضاهای طبیعی نابود شدند تا ما سازه های مکانیکی را بر روی هم سوار کنیم و به اصطلاح برج و آپارتمان و شهرک و...بسازیم همان قوطی کبریت هایی که به بهانه زندگی و محل سکونت، انسانها را از طبیعت دور و غافل ساخت و ما را ویرانگران محیط زیست در تمام دنیا برای هم معرفی نمود.

 

ولی اکتفا کردن به ساخت شهرها تنها جنایات ما در قبال محیط زیست نبود! انسان ها با زیادخواهی ودویدن به دنبال رفاه بیش از حد و تجمل گونه، به هر نحوی آسیب و یا فاجعه ای در قبال محیط زیست به راه انداختند. رفاه و راحتی بشربه هر قیمتی و در قبال ناراحتی و نابودی سایر موجودات انتخاب ناشایستی بود که توسط تعداد بسیاری از ما انجام گرفت و همیشه خود را طرف حق به جانب این معادله وحشتناک تصور کردیم. 

 

چقدر تا کنون به مسئولیت شخصی و عمومی درقبال محیط زیست اندیشیده ایم و یا آن را رعایت کرده ایم؟ ما حتی در قبال فضای عمومی شهری هم بی تعهد شده ایم چه برسد به آنکه نگران طبیعت خارج از شهر باشیم! در پارک قدم میزنیم و یا پیاده روی میکنیم، میخندیم، از خوردن بستنی لذت می بریم و ناخود آگاه پوست و چوب و مخلفاتش را داخل جوی آب یا گوشه ی پیاده رو ویا در باغچه ها پرت میکنیم و با ناراحتی می گوییم "دستم نوچ شده وباید هرچه زودترشیر آب پیدا کنم تا بشورمش". نگران کثیفی دستمان هستیم اما نگران آلودگی محیط زیست شهری نبوده ایم وحتی به ذهنمان هم خطور نکرده است! 

 

شیشه ماشین را پایین داده و زباله ها را به اصطلاح دور میریزیم، تا داخل ماشین مان کثیف نشود، غافل ازاینکه چشم های کودکمان نظاره گر ماست و به خود می بالیم که به آنها آموزش داده ایم  چطورمحیط داخلی ماشین را تمیز نگه دارند و محیط زیست شهری را آلوده کنند. ما حتی نتوانسته ایم خودمان مسئولیت عمومی و شخصی خود را در قبال محیط زیست شهری و برون شهری یاد بگیریم واز آن آگاه باشیم چه برسد به آن که آن را به فعلیت برسانیم.

 

انجام فعالیت های فرهنگ سازی مناسب در مقوله ی حفظ محیط زیست شهری و برون شهری و یادآوری مسئولیت عمومی و شخصی هر فرد در این زمینه و استقبال تک تک افراد جامعه از روش های اصلاح و تعدیل رفتار وهمچنین خواست و تمایل مسئولان و سیاست مداران به ایجاد و خلق انگیزه های درست و استقرار روش های مناسب در این راستا شکل و ماهیت مسائل محیط زیستی را حتما تغییرخواهد داد.

 

 "حفظ محیط زیست حفظ زندگی است..."

 

   نویسنده : "شهناز دیواندری"

 

برای مطالعه نوشته های بیشتر به قلم این نویسنده افتخاری اسرارنامه هم اکنون روی اینجا کلیک کنید.

 

 

کوچه پس کوچه پیوندها

 

کلیک کنید

به مناسبت روز بدون پلاستیک