گزارشی از برگزاری دومین نشست کتابخوان سبزوار
وبسایت اداره کتابخانه های عمومی سبزوار نوشت:
دومین نشست کتابخوان سبزوار با معرفی ۱۰ کتاب برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی اداره کتابخانه های عمومی سبزوار، دومین نشست کتابخوان سبزوار با حضور اساتید دانشگاه، اعضای شورای اسلامی شهر، دانشجویان، نویسندگان، کتابداران و عموم علاقه مندان عصر دیروز با اجرای جواد جعفری نسب ازشاعران برجسته و فعال حوزه فرهنگ و کتاب سبزوار در تالار ابوالفضل بیهقی برگزار شد.
سخنان زیبا باغانی رئیس اداره کتابخانه های عمومی سبزوار در باب معرفی کوتاه نشست کتابخوان و اهداف نشست مقدمه این مراسم بود.
نشست کتابخوان با معرفی کتاب “حسین وارث آدم” اثر دکتر علی شریعتی توسط دکتر احمد ربانی خواه استاد دانشگاه آغاز شد.
پیش از انقلاب اسلامی ایران در سال ۵۷، سه کتاب با موضوع عاشورا و انقلاب امام حسین (ع) منتشر شد که سه زاویه دید پیش روی خوانندگان قرار می داد. “شهید جاوید” صالحی نجفی آبادی، “حماسه حسینی” (مجموعه آثار شفاهی شهید مطهری) و “حسین وارث آدم” علی شریعتی… هر سه اثر با محوریت امام حسین (ع) نگاهی دیگر به قیام مولا حسین (ع) داشتند. از این میان در کنار “حماسه حسینی” شهید مطهری، “حسین وارث آدم” دکتر شریعتی جایگاهی در مخاطبان دانشگاهی یافت، مضافا اینکه با سه سخنرانی ثار، شهادت و پس از شهادت تکمیل شد. حسین وارث آدم مربوط به سال ۴۹ است. مشخصات این کتاب در مقایسه با سایر آثار را باید برشمرد: یکی این که مکتوب است. اکثر سخنرانی های شریعتی درحسینیه ارشاد، شفاهی است (به جز چند مورد استثنایی: نیایش، آری اینچنین بود برادر و…) یادداشت هایی بر روی کاغذی می نویسد و سخنرانی اش را آغاز می کند. حسین وارث آدم نیز جزو آن نادر سخنرانی های مکتوبی است که شریعتی پشت تریبون می خواند و البته گهگاه شرحی را بر آن می افزاید. دومین مشخصه این متن این است که تقریبا حجم پاورقی های آن با متن اصلی برابر است. مقصود اینکه علی رغم نوعی شاعرانگی در متن، کاملاً با رفرانس حرف می زند و به اصلاح با سند و مدرک. (معرفی پرسوناژها، معرفی کتب مرجع و…) سومین مشخصه این متن این است که اول شخص مفرد در آن خیلی فعال است؛ اگرچه این اول شخص مفرد در نوشته های شریعتی همیشه فعال است اما عمدتا در نوشته های کویریات این را می توان دید. اما در کتاب حسین وارث آدم، اصلا شروع آن با «من» است. تاکید چندباره شریعتی بر عاشورای ۴۹ و اینکه «عاشورای ۴۹بود» شکی نیست که ارجاع به تجربه ای شخصی هم هست. شریعتی از این روش در نوشته های دیگر هم استفاده می کند: در هم آمیختن زمان ها یا سمبلیک نشان دادن برخی تاریخ هایی که به زندگی شخصی اش بر می گردد. شده است تاریخ هایی را که برای خود او منشا یک حادثه، یک تجربه یا یک مواجهه بوده طوری در یادداشت وارد کند که گمان رود صحبت از یک اتفاق تاریخی است. در یادداشت های کویری شریعتی از این تمهید بارها استفاده شده. حسین وارث آدم نیز این حالت را دارد مدام می گوید عاشورای ۴۹ بود…
کتاب “الگوهای جدید تدریس” اثر ذبیح الله آرمین توسط خود نویسنده ارائه شد.
در این کتاب الگوهای فعال و خلاق و نوین تدریس به شیوه ای روان و کاربردی در چهار خانواده ارائه شده است.
“آفتاب پرست نازنین” اثر محمدرضا کاتب توسط صفورا تقوی مقدم نویسنده و عضو انجمن داستان کویر کتابخانه حاج ملاهادی سبزواری ارائه شد.
آفتاب پرست نازنین آخرین کتاب “محمدرضا کاتب” است که برای اولین بار در سال ۸۸ از طرف نشر هیلا به بازار آمد و تا به حال توانسته جایزه معتبر روزی‌روزگاری را به عنوان بهترین رمانِ سال، از آن خود کند. پیشتر از این نویسنده کتاب‌های موفق بسیاری-«پستی»، «دوشنبه‌های آبی ماه»، «وقت تقصیر» (برنده جایزه ادبی یلدا) و «هیس» (برنده جایزه نویسندگان و منتقدان مطبوعات) – چاپ شده و او را به نویسنده‌ای نام آشنا، پر مخاطب و صاحب شیوه و فضای خاص خود تبدیل کرده است.
محمدرضا کاتب را همه به عنوان نویسنده‌ای گوشه‌گیر و به دور از حاشیه می‌شناسند و شاید همین موضوع است که فضا و زبانی خاص را در اثرها برای او به ارمغان می‌آورد. او در آخرین اثر خود سراغ فضایی عجیب رفته و مثل باقی آثارش از فرم‌های روایی و بازی‌های زبانی و کلامی خاص خودش استفاده کرده و مثل همیشه متفاوت و خلاق بوده است.
داستان از دو زاویه دید مختلف و با دو راوی مختلف روایت می‌شود. در قسمت اول با نام «این طور هم می‌توان گفت.» داستان از زاویه دید سوم شخص و راوی دانای مطلق روایت می‌شود و مخاطب نیمه اول قصه را می‌بیند. نیمه‌ای که در آن داستان یک پیرمرد عراقی به نام اکسیر روایت می‌شود که به دنبال قاتل پسرش به همراه نوه‌هایش راهی ایران شده‌اند. پسر آنها توسط بعثی‌های عراقی کشته شده و بعد از کشته شدن صدام، آن فرد از ترس جانش به ایران فرار کرده و مخفی شده است. آنها اطلاعاتی به دست آورده‌اند و به زنی رسیده‌اند که گمان می‌کنند آشنایی نزدیکی با قاتل پسرشان دارد و با زندانی و شکنجه کردن او سعی می‌کنند از زیر زبانش حرف بکشند.
نیمه دوم با نام « بی‌دهان حرف می‌زنم »، زاویه دید، اول شخص است و راوی مریم. او دختریست که دارد اتفاق‌های نیمه اول را می‌بیند و جدایِ آن، زندگیِ مستقل و داستانی جدا برای خود دارد. تا نیمه‌های داستان و شاید به خاطر آن پیش فرضی که در ذهن خیلی از ماها جا افتاده که احساس می‌کنیم وقتی داستان یک نویسنده مرد را داریم می‌خوانیم، پس باید راوی داستان هم مرد باشد، هنوز زن بودن راوی علنی نشده است و این گمان می‌رود که راوی مرد است. تنها گاهی تمایز در لحن‌ها و احساسات این شک را در مخاطب به وجود می‌آورد و بعد از نزدیک به صد صفحه است که جنسیت راوی معلوم می‌شود.
“کارنامه سپنج” اثر محمود دولت آبادی توسط امیر مسکنی فعال حوزه رسانه معرفی شد.
«کارنامه سپنج» مجموعه داستانی است شامل ۱۵ داستان کوتاه از محمود دولت‌آبادی که توسط نشر فرهنگ معاصر منتشرشده است.انگیزه اصلی نویسنده و ناشر از گردآوری این مجموعه، نمایش مسیر حرکت و بلوغ فردی است که امروز به‌عنوان بزرگ‌ترین نویسنده فارسی‌زبان زنده در جهان مطرح است.داستان «ته شب» به‌عنوان اولین داستان نویسنده و این مجموعه، در سال ۱۳۴۱ در بولتن مجله (آناهیتا) متعلق به مصطفی اسکویی منتشر شد.سفرنامه «دیدار بلوچ» هم که آخرین اثر قرارگرفته در این کتاب است در سال ۱۳۵۳ نوشته و در سال ۱۳۵۶ منتشر شده است.نام کتاب اشاره دارد به دوره پانزده‌ساله‌ای (سه پنج) که از اولین نوشته تا آخرین نوشته برای نویسنده سپری شده است. بلوغ فکری و هنری برای تألیف داستان‌هایی که بخشی از هویت بومی و ادبی مردم امروز ما را تشکیل می‌دهد.داستان‌های اولیه کتاب در فضای روستایی اتفاق می‌افتد و کم‌کم به فضاهای شهری کشیده می‌شود و به‌مرور به نواحی تازه شناخته‌شده برای خود نویسنده میرسد.ویژگی منحصربه‌فرد نسخه‌ای که جهت معرفی در نشست کتابخوان پیشنهاد شده است، مقدمه ایست که محمود دولت‌آبادی بر این کتاب نوشته است.بخش اولین این مقدمه چگونگی انتشار «کارنامه سپنج» است و توضیحاتی درباره ناشر آن و در بخش دوم ماجراهایی وصف می‌شود که بر نویسنده گذشته است تا توانسته به تجربه امروزش برسد.ماجراهایی که هر کدام می‌توانست دیگران را از مسیر نوشتن و هنر دور کند اما دولت‌آبادی را در کار خود مصرتر و پخته‌تر نموده است.
“من زنده ام” اثر معصومه آباد توسط دکتر اعظم قلعه نوی استاد دانشگاه و فعال حوزه کتاب ارائه شد.
من زنده ام» روایت دختری ۱۷ ساله است که حالا نماینده مردم تهران در شورای شهر شده است. دختری از دیار آبادان که در خانواده پر جمعیت «آباد» به دنیا آمد و نامش را به خاطر نذری که مادربزرگش در هنگام تولدش کرده بود، «معصومه» گذاشتند.
معصومه آباد، راوی کتاب من زنده ام یکی از نیروهای جوان هلال احمر بوده که بعد از وقوع انقلاب اسلامی به عنوان نماینده فرماندار در هلال احمر در یکی از یتیم خانه های شهرش مشغول به کار می شود و در زمان آغاز حملات هوایی رژیم بعث به شهر آبادان مجبور به انتقال کودکان به شیراز شده و در راه برگشت و در همان روزهای ابتدایی جنگ به اسارت درمی آید.
او که به همراه سه زن دیگر بیش از چهل ماه در اسارتگاه رژیم بعث محبوس بوده اند، بعد از آزادی و بازگشت به وطن در تشرفش به حج تصمیم می گیرد که برای حفظ میراث گرانبهای هشت سال دفاع مقدس دست به قلم شود و نتیجه کار او کتابی ۵۵۰ صفحه ای است که در هشت فصل خود روایت روزهای زندگیش از کودکی تا زمان آزادیش از اسارت را جای داده است.
این اثر در سال گذشته برای اولین بار روانه بازار کتاب شد و با وجود آن که شاید نقدهایی بر شیوه روایی آن وارد باشد، اما بدون شک یکی از بهترین آثار حوزه دفاع مقدس است که با نثری روان و گیرا توانسته است از زبان نویسنده ای صادق روایتگر روزهای سخت اسارت، وضعیت اسفناک اسرای ایرانی و رذالت دشمن بعثی باشد.
“جستاری در شعر امروز سبزوار” اثر مهدی صحرایی توسط خود نویسنده ارائه شد.
در این کتاب ابتدا به ویژگی ها و مولفه های نظری مکتب فرمالیسم پرداخته شده و نظرات منتقدان سرشناس این سبک ادبی مطرح شده است و مولفه هایی چون آشنایی زدایی، مرگ مولف، ادبیات متن و … مورد بحث قرار گرفته است.در بخش دوم سروده هایی از تعدادی از شاعران مطرح سبزوار در مکتب فرمالیسم مورد بررسی قرار گرفته و نمونه هایی از آن اشعار بیان شده است.
“شرح اصطلاحات عرفانی دعای عرفه” اثر حسین نصیری توسط خود نویسنده معرفی شد.
مولف تلاش دارد با استخراج اصطلاحات فلسفی و عرفانی دعای گرانقدر عرفه عموم مردم را در فهم مفهوم اصلی دعای عرفه یاری نماید. کتاب مشتمل بر دو فصل است. فصل اول شامل کلیات دعا و آداب و مفهوم دعا و فلسفه نیایش کردن است و در فصل دوم به شرح اصطلاحات عرفان نظری در دعای عرفه امام حسین (ع) می پردازد.
“پیام امیرالمومنین علیه السلام” اثر برجسته آیت الله مکارم شیرازی توسط زهرا صانعی استاد حوزه ارائه شد.
این کتاب شرحی است مهم و جامع و تازه بر نهج البلاغه که توسط آیت الله مکارم شیرازی و با همکاری جمعی از فضلای حوزه علمیه نگاشته شده و در سال ۸۲ به عنوان بهترین کتاب سال برگزیده شد. این مجموعه به زبان عربی نیز ترجمه و منتشر شده است.
حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی در مقدمه این کتاب آورده است :تنها کسانی می‌توانند درباره این کتاب بزرگ و بی‌‌‌نظیر سخن بگویند که حداقل یکبار با دقّت کامل تمام آن را از آغاز تا پایان مطالعه کرده باشند آن گاه روشن خواهد شد هر چه درباره این مجموعه گرانبها گفته شود، کم است.
“پس از نان” اثر بابک عارفی توسط علی نصرآبادی کتابدار کتابخانه شهدای شهرستان خوشاب معرفی شد.
نویسنده کتاب آقای بابک عارفی از شاعران آذربایجان و دبیر ادبیات در تهران میباشد که توانسته با بهره گیری از خلاقیتهای شعری و هنری و همچینین واقعیتهای زندگی میرزاحسن رشدیه ، کتابی خواندنی و روشنگرانه تقدیم علاقه مندان رمانهای تاریخی نماید کتابی که پس از خواندن چند صفحه آغازین انسان را چنان جذب میکند و با خود همراه میکند که آنی نمیتواند آنرا کنار بگذارد پس از خواندن کتاب، در عین حال که صدای پای دگرگونی و تحولات بیش از نیم قرن تاریخ ایران به بهترین نحو به گوش میرسد در کنار آن رنجهای عظیم انسانی نستوه یعنی میرزاحسن رشدیه به بهترین نحو به تصویر کشیده شده انسانی در قامت رهبران فکری و مصلحین اجتماعی که با عشقی عمیق به میهن و مردمش جریان و فرایند نوسازی فکری انسان ایران را به تنهایی بر دوش میکشد و افلاطون وار انسان ایرانی غرق در جمود و جهل غار تمثیلی را به دنیای خرد ، نور و روشنایی برمیکشد..
“بازی های بومی و محلی در ایران” اثر مهدی پویافر آخرین کتاب ارائه شده در نشست بود که توسط خود نویسنده معرفی شد.
بازی‌های بومی و محلی سرشار از آداب، رسوم و خرده فرهنگ‌هایی است که بیان‌گر فرهنگ غنی و اصیل مردمان هر دیار است بازی‌های بومی و محلی، بخشی از این آداب و آیین‌هاست که سرمایه فرهنگی و میراث معنوی ایران اسلامی محسوب می‌شود. ایجاد یک تحول فرهنگی بزرگ، مستلزم تغییر در نگرش و عادات افراد در دوران کودکی است. در کتاب حاضر تلاش شده تا برخی از بازی‌های بومی و محلی ایران معرفی و تشریح شود.
کوچه پس کوچه پیوندها
کلیک کنید:
نظرت را بنویس
