استاد محمود دولت آبادی هنرمند برجسته سبزواری که از وی به عنوان بزرگترین نویسنده معاصر ایران یاد می شود(منبع)، هرچند معمولا از جانب یک طیف اقلیت از تندروان سیاسی موسوم به دلواپسان به عنوان نویسنده ای ضد ارزشی معرفی می شود و تلاش های زیادی برای طرد و منزوی کردن وی از جامعه صورت می گیرد، اما خارج از دایره بسته ذهن و فکر این گونه افراطیون، در بین اکثریت مردم اهل مطالعه و دوستدار ادبیات ، فرهنگ و هنر ایران زمین محبوب و مورد توجه است.

 

از جمله توجهاتی که به سوی محمود دولت آبادی روانه می شود، معمولا از سوی چهره های شاخص هنری و فرهنگی کشور است که به طور مثال شعرا، نویسندگان و ستارگان سینما و تلویزیون ایران همواره توجه ویژه ای به مقام هنری و آثار و نوشته های وی دارند.

 

در یکی از جدیدترین این توجهات، پرویز پرستویی بازیگر صاحب نام سینما و تلویزیون ایران پس ازمطالعه رمان «جای خالی سلوچ» دولت آبادی پستی را در اینستاگرام خود قرار داده که در رسانه های کشور انعکاس زیادی پیدا کرده است.

 

پرویز پرستویی که به خاطر بازی در نقش حاج کاظم در فیلم دفاع مقدسی «آژانس شیشه ای» برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول از جشنواره فجر سال 76 شده است و همچنین در کارنامه بازیگری خود تعداد زیاد دیگری از جوایز وافتخارات ملی و بین المللی را دارد، در این پست اینستاگرامی به پاراگرافی معروف از رمان جای خالی سلوچ دولت آّبادی اشاره کرده و نوشته است:

 

 

پرویز پرستویی حرفش را پس گرفت

 

 

«کتاب «جای خالی سلوچ» محمود دولت آبادی را ورق می زدم. جایی از کتاب نوشته بود :

 

«روزگار همیشه بر یک قرار نمی ماند. روز و شب دارد، روشنی دارد، تاریکی دارد، کم دارد، بیش دارد.

دیگر چیزی از زمستان باقی نمانده، تمام می شود، بهار می آید.»

دیدم گوشه ی همین صفحه نوشته ام : «از یک جایی به بعد، حال آدم خوب نمی شود.»

 

حرفم را پس گرفتم، خط زدم جمله ی خودم را. اصلأ همانی که دولت آبادی گفته. از یک جایی به بعد آدم آرام می‌گیرد، بزرگ می‌شود، بالغ می‌شود و پای تمام اشتباهاتش می ایستد، سنگینی تصمیمی که گرفته را گردن دیگری نمی اندازد، دنبال مقصر نمی گردد، قبول می کند گذشته اش را، انکار نمی کند آن را، نادیده اش نمی گیرد، حذفش نمی کند، اجازه می دهد هرچه هست، هرچه بوده در همان گذشته بماند. حالا باید آینده را بسازد، از نو، به نوعی دیگر.

 

یاد می گیرد زندگی یک موهبت است، غنیمت است، نعمت است، قدرش را بداند و آن را فدای آدمهای بی مقدار نکند.همه ی اینها را که فهمید یک آرامشی می آید می نشیند توی دلش، توی روح و روانش. 

اینجای زندگی همان جایی است که دولت آبادی گفته:اصلا از یک جایی به بعد حال آدم خوب می‌شود.»

 

«جای خالی سلوچ» رمانی رئالیستی از محمود دولت‌آبادی است که بلافاصله پس از آزادی از زندان ساواک و طی ۷۰ روز نوشته‌ است. دولت‌آبادی داستان آن را به هنگامی که دورهٔ سه سالهٔ حبس را می‌گذراند در ذهنش پرورانده بود. این رمان روایت دردمندانه زندگی یک زن روستایی در یکی از نقاط دورافتاده ایران است که سعی می‌کند پس از ناپدید شدن ناگهانی شوهرش کانون خانواده را همچنان حفظ کند.

 

پرویز پرستویی، یکی از فعال‌ترین بازیگران در اینستاگرام است و نزدیک ۳۰۰ هزار نفر دنبال کننده دارد.

 

منبع: خبرآنلاین

 

 

گفتنی است، محمود دولت آبادی بدون شک یکی از بزرگترین مشاهیر و فرهیختگان سبزواری در دوران معاصر است که به خاطر شهرت بین المللی خوبی که دارد و این اولین باری نیست که شخصیت او یا یکی از آثارش مورد توجه و تأیید، برخی دیگر از چهره های مشهور کشور قرار می گیرد.

 

از همین رو نام دولت آبادی می تواند فرصت منحصر به فردی برای معرفی ظرفیت های فرهنگی زادگاهش سبزوار و جلب بعضی امتیازات و توجهات خاص به این شهرستان باشد. 

 

اما متاسفانه در اثر افراطی گری هایی که در بالا اشاره شد، این نویسنده محبوب هرچند در سطح ایران همواره جایگاه ویژه و احترام آمیز خاص خود را داشته است و دائما در صدر مجالس ادبی و هنری مهمی قرار می گیرد که با حضور بزرگان و مقامات کشور در تهران یا دیگر شهرها برگزار می شود و همچنین بسیاری از چهره های سرشناس فرهنگی و هنری کشور نگاه ستایش آمیزی به او و آثارش دارند، اما در کمال تعجب نام او برای مدت چند سال در شهر و روستای زادگاهش سبزوار به یک تابو تبدیل شده بود!  و هنوز هم برخی رسانه های متعلق به  طیفی که اصطلاحاً دلواپسان سیاسی نامیده می شوند در سبزوار علیه او مطالب تند و تیزی می نویسند و سعی در ادامه دادن تابوی دولت آبادی دارند، که البته در حدود دو سال اخیر این تابو توسط اکثر رسانه های محلی سبزوار با انتشار مطالب متعدد درباره دولت آبادی، شکسته شده است.

 

با این حال هنوز آن هایی که در عرصه سیاسی و اجرایی شهرستان داعیه دار روشنفکری و  اعتدال گرایی هستند و از جایگاه های قانونی نیز برخوردارند و یا تصمیم دارند از طریق انتخابات های پیش رو به چنین جایگاه هایی برسند، نتوانسته اند برای پاسداشت واقعی این همشهری صاحب نام و همچنین برای بهره برداری عملی مردم سبزوار از وجود چنین هنرمند فرهیخته ای که هیچ گونه پیگرد قانونی و قضایی در جمهوری اسلامی علیه او وجود ندارد، قدمی موثر بردارند و حتی دانشگاه های بزرگ سبزوار که سابقه چندین ساله تدریس رشته های ادبیات فارسی را دارند، تا کنون هیچ نشستی تخصصی در خور شأنی حتی برای نقد و بررسی آثار گرانسنگ و جاودانه محمود دولت آبادی و نه برای تجلیل از او برگزار نکرده اند!

 

گویا همه آن هایی که در این سال ها در جایگاه توانستن بوده و هستند(در مجموعه فرمانداری، اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی، شهرداری، شورای شهر، دانشگاه ها و ...)، در نتیجه نوعی روحیه عافیت طلبی ترجیح داده اند، سکوت مصلحت آمیزی! را درقبال وظیفه تجلیل و توجه به این فرزند نام آور و فرهیخته دیار سربداران که مورد غضب بی دلیل افراطیون سیاسی است، در پیش بگیرند.

 

اما باید به یاد داشته باشیم که محمود دولت آبادی در کنار بزرگان دیگری نظیر شریعتی، بیهقی، کاشفی ، حکیم سبزواری، غنی، بسکی، قندی و ...فرصت هایی طلایی در عرصه ادبی و فرهنگی برای سبزوار هستند که هر روز که می گذرد و آن ها را به قدر کافی در نمی یابیم، خساراتی بزرگ و بعضاً جبران ناپذیر به وجهه شهری نیکو ، بالنده و اصیل وارد آورده ایم که این سال ها در غیاب تجلیل و توجه کافی به بزرگان و فرزانگانش ، بیشتر با خبرهایی منفی که از هرچ و مرج ها و یا خشونت های اراذل و اوباش و یا دست کم با خبرهایی که از لودگی مطربانش در سطح رسانه های کشور انعکاس می یابد، در نظر دیگران شناخته می شود!

 

کوچه پس کوچه پیوندها

کلیک کنید:

کامنت اینستاگرامی مسعود پسندیده برای تصویری از استاد محمود دولت آبادی