شعر زیبایی که به همسران جامانده حاجی های جانباخته به خصوص به همسر جانباز 70 درصدی تقدیم شده که در فاجعه منا شهید شد.

به گزارش مجله اینترنتی اسرارنامه این شعر در اولین ساعات وقوع فاجعه جانکاه منا توسط نسیمه سادات موسوی یکی از شعرای کشورمان سروده شده و به سرعت در رسانه های خبری و شبکه های اجتماعی انتشار یافته است:

چمدان را که جمع می‌کردیم، هرکسی یک نفس دعا می‌خواست
 پسرت عاقبت به خیریّ و، دخترت اذن کربلا می‌خواست
 
اسم‌ها را نوشته بودی تا، هیچ قولی ز خاطرت نرود
 مرد همسایه شیمیایی بود، همسرش وعدهٔ شفا می‌خواست
 
من که این سال‌ها قدم به قدم، پا به پای تو زندگی کردم
 در خیالم دمی نمی‌گنجید، دل بی‌طاقتت چه‌ها می‌خواست
 
تو شهادت مقدرت بوده، گرچه از جنگ زنده برگشتی
 ملک الموت از‌‌ همان اول، قبض روح تو را مِنا می‌خواست
 
عصر روز گذشته در عرفات، در مناجات عاشقانهٔ خود
 تو چه گفتی که من عقب ماندم؟؟ که خدا هم فقط تو را می‌خواست؟!
 
ما دوتن هر دو همقدم بودیم، لحظه لحظه کنار هم بودیم
 کاش با هم عروج می‌کردیم، کاش می‌شد....
 
اگر
 خدا
 می‌خواست....
 
(شاعر:نفیسه‌سادات موسوی)