ما نیز دلواپسی هستیم

ما نیز دلواپسی هستیم! در یاد همسنگران شهید : علی صادقی منش ، محمود شعبانی ، عباس طیبی و ....

همه دوستدار نظام هستیم. عجبا کسانی که خود سکاندار کلیدی ترین مسئولیت های اجتماعی بوده و هستند اعتراض شان  بلند شده که : فساد .... بیداد می کند! دوستان ، عزیزان ، بزرگواران! در صداقت شما شکی نیست. فقط جسارتاً لطف فرموده لحظه ای درنگ کنید! حال که فساد....! نباید دمی توقف کرد؟ دمی تامل کرد؟ نباید نگاهی به پشت سر نگاهی به اطراف انداخت؟ نباید نگاهی دوباره به روش ها به مجریان به ابزار و وسیله ها انداخت!؟ و صد ها نباید دیگر! باور بفرمایید ما نیز دلواپسی هستیم! ما نیز نسبت به شهدا شرمنده ای هستیم! اما ....! گمان ما بر علت های دیگری است! جور دیگری فکری می کنیم! ما بر این گمانیم که : صدای بعضی بلندگوها آنقدر در شهر  بلند است که صدای پای فاسدان و جاهلان و نا اهلان  که در روز روشن هرکجا دلشان می خواهد در رفت و امدند را کسی نمی شنود! صدای بلندگوی حق ال... انقدر بلند است که کسی صدای حق الناس را نمی شنود. گمان کنم هیچ کدام از ما دوست نداریم پدر خانواده ای باشیم که یکی از فرزندانش به اعتکاف می رود ودیگری به لانه فساد ! یکی دعای ابوحمزه خوان و دیگری قاتل ، یکی تسبیح به دست و دیگری سارق یکی ....

به راستی در جامعه ای که عقلانیت حاکم نباشد خیلی چیز ها باهم نمی خواند. افراط و تفریط موج می زند. خیلی ادم ها وسوسه می شوند برای مطامع دنیوی و نفسانی پا بر روی اصول گذاشته ، از نردبان فروع دین بالا روند. امید به روزی که جای خیلی از مستحبات به واجب ها عمل کنیم. پایان