برگزاری مراسم عاشورای حسینی(ع) در فشتنق روستای فشتنق در کیلومتر35 جاده ی تهران(غرب سبزوار) قرار دارد. این روستا با جمعیتی حدود 25 خانوار در دامنه ی کوه واقع شده است. شغل اهالی آن دامداری و کشاورزی و محصولات عمده ی آن: انار، گردو، انجیر،توت، انگور و... است. از اماکن زیارتی و دیدنی این روستا به امامزاده ی درقدرق(شاهزاده ابوالقاسم)، شملق(سلطان سیدقریش که به علت طولانی بودن مسافت اغلب زائرین غیرمحلی ترجیح می دهند از روستای ساروق به زیارت بروند)، آتشکده ی آذربرزین مهر(که در بین اهالی به خانه ی دیو معروف است)، قنات اصلی روستا و چشمه های زیبای اطراف روستا است. اغلب مردم این روستا سید هستند و بزرگان ده اغلب شال سیاه و کلاه سبز دارند البته کسانی که سید نیستند شال سفید می بندند. با این که بیشتر جوانان برای کاریابی به سبزوار، تهران، مشهد و سایر شهرها رفته اند ولی در ایامی همچون اعیاد ملی و مذهبی از قبیل: نوروز و عیدفطر و مناسبت هایی همچون محرم و به خصوص در ایام تاسوعا و عاشورای حسینی(ع) برای عزاداری و دیدن پدر و مادر و بزرگترها به روستا برمی گردند. مردم روستا متدین و پایبند به حفظ شعائر اسلامی هستند به این جهت عزاداری برای امام حسین و برگزاری مراسم تعزیه خوانی(در اصطلاح محلی شبیه خوانی)و نوحه و ماتم سرایی در ایام محرم حال و هوا و رنگ و بوی خاصی به این روستا می بخشد. میهمانانی که در این ایام به روستا می آیند کمتر فرصت می یابند بر سفره ی میزبان بنشینند و غذایی بخورند چرا که به برکت این ایام هر سه وعده برای تمامی مردم، پیر و جوان، زن و مرد و کودک در حسینیه ی اباعبدالله الحسین روستا سفره ی اطعام امام حسین(ع) پهن می شود. صبحانه اغلب حلیم است و البته ناهار و شام تنوع زیادی دارد هر کس بستگی به نذر و توان خویش غذایی برای حدود 500نفر تهیه می کند یکی چلو مرغ و دیگری چلو خورشت قیمه و آن یکی قورمه سبزی و آن یکی دیگر نیز بنا به نذری که از قدیم داشته عدس پلو. البته بر سر سفره ی عام اباعبدالله الحسین(ع) فرقی نمی کند که چه می خوری و یا چه کسی آن رانذر کرده است مهم آن است که در پایان سفره و دعای خاص آن، از اموات به خصوص تازه درگذشتگان روستا یاد می شود و ثواب سفره و طعام برای اموات به خصوص بانیان خیر نثار می گردد. مردم ،با جمعیتی حدود 500نفر، در روز عاشورا در صحن حیاط یکی از اهالی به نام میرزاحسین جمع می شوند و تعزیه خوانان که از اهالی روستا می باشند به صورت افتخاری به اجرای مراسم می پردازند. زمانی که ظهر فرا می رسد اغلب نماز ظهر عاشورا خوانده می شود و بعد مردم به صورت گروه های 100 نفری برای صرف ناهار به حسینیه می روند وقتی که ناهار و در پی آن مراسم تعزیه تمام می شود در عصر عاشورا بر سر مزار شهدا و اموات گرد هم می آیند و با خواندن فاتحه و پخش نمودن خرما، حلوا و ... برای آن ها طلب مغفرت می نمایند. شب نیز با برگزاری روضه خوانی و صرف شام در حسینیه گرد هم می آیند و بعد از آن عده ای به شهر برمی گردند تا خود را برای کار و فعالیت های روزمرّه آماده نمایند و عده ای نیز برای مراسم روز یازدهم محرم در روستا می مانند. در ضمن اگر ایملتان در صفحه ی اصلی باشد بهتر است و می توان مستند به تصویر مطلب را ارسال نمود. موفق باشید