همزمان با دهه فجر 97 مردم سبزوار در حالی چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی را همپای مردم دیگر مناطق کشور جشن گرفته اند که برای سومین سال متوالی پدر شعر انقلاب دیگر در میان ما نیست اما سرودهای انقلابی او همچنان در هر کجای کشور در چنین ایامی طنین انداز می شود.

 

مردم متدین سبزوار با تقدیم بزرگانی نظیردکتر علی شریعتی ملقب به معلم انقلاب، مرحوم فخرالدین حجازی ملقب به مرد نطق های آتشین انقلاب، استاد حمید سبزواری پدر شعر انقلاب و صدها شهید و جانباز و زندانی در جریان مبارزات چندین ساله با رژیم طاغوت، به نوبه خود در انقلاب اسلامی سهم زیادی دارند، اما متاسفانه تا کنون مدیران این شهر در نمادسازی از فعالیت ها و نقش موثر مردم در این حرکت تاریخ ساز ملت ایران غفلت ورزیده اند.

 

اگر چه از ابتدای پیروزی انقلاب تا همین حالا جای برگزاری همایش یا کنگره ای ملی و ایجاد بنایی یادبود در پاسداشت شخصیت انقلابی دکتر علی شریعتی معلم و پدر ایشان استاد محمدتقی شریعتی در سبزوار خالی بوده است و به جز ساخت تندیس و نامگذاری چند خیابان یا مکان عمومی که در دیگر شهرهای کشور هم مشابه این کارها صرت گرفته، هیچ کار خاص دیگری در این زمینه در زادگاه شریعتی ها نشده است، اما شاید کمتر کسی گمان می کرد که حتی استاد حمید سبزواری پدر شعر انقلاب نیز در سبزوار مهجور باقی بماند!

 

وقتی که از استاد حمید سبزواری سخن می گوییم، احتمالا نیازی به یادآوری جایگاه رفیع او در کاروان شعر و ادب انقلاب و منزلت و رتبه منحصر به فردش نزد مقام معظم رهبری نداشته باشیم. تنها بیان همین نکته کافی است که سبزواری تنها شاعری است که آیت الله خامنه ای بر کتاب «سرود انقلاب» او مقدمه نوشته است و نیز در تمام محافل ادبی که با هم حضور داشتند، جایگاه حمید سبزواری معمولا در صندلی کنار معظم له بود.

 

اینک اما دو سال و نیم از وفات استاد حمید سبزواری در خرداد 95 گذشته است و این سومین دهه فجری است که مردم ایران خصوصا سبزواری ها سرودهای خاطره انگیز انقلابی استاد سبزواری را دائماً می شنوند و دلتنگ پدری می شوند که لحظه لحظه های انقلاب را با لطافت طبع و ذوق و شور سرشار انقلابی خود سرود، اما پس از وفاتش دیگر گویا در مسئولان شهر زادگاهش چنان همت و شور انقلابی ای برای ساخت المان یادبود و راه اندازی موزه آثار او وجود ندارد.

 

البته هر بار که خبرنگاران از مسئولان شهرستان دلایل تاخیر در این پروژه های مهم را سئوال می کنند، آنها توضیحات و یا به عبارتی دیگر توجیهاتی دارند، اما مسئله اینجاست که در نهایت مقبره پدر شعر انقلاب اکنون نزدیک به سه سال بعد از وفاتش همچنان بدون هیچ المان و طرح ویژه ای به حال خود رها شده و نیز از  موزه آثار و حتی فرهنگسرایی که همان روزها قولش داده شد، در زادگاهش هیچ خبری نیست.

 

بی شک فرماندار، شهردار، اعضای شورای شهر، نمایندگان، رئسای ادارات میراث فرهنگی، فرهنگ و ارشاد اسلامی، تبلیغات اسلامی و بسیاری دیگر از مسئولان شهرستان سبزوار و استان خراسان رضوی در این کم کاری های صورت گرفته هریک به نوبه خود سهیمند و باید پاسخی قانع کننده برای اذهان عمومی مردم سبزوار و همه علاقه مندان به انقلاب اسلامی ایران باشند.

 

براستی، این فرصت های فرهنگی و گردشگری که چنین دست و دلبازانه در سبزوار به هدر می روند، اگر در شهرهای دیگری بود، آیا به همین راحتی مورد غفلت قرار می گرفت؟

 

کد: 5050