دکتر علی صادقی منش یکی از جوانان اهل مطالعه و فرهیخته سبزواری که در حال حاضر پژوهشگر پسادکتری در دانشگاه حکیم سبزواری است، در جدیدترین پست اینستاگرامی خود، با انتشار عکسی از داستان فرانکشتاین اثر مری شلی، نویسنده انگلیسی در قرن نوزدهم، یادداشت قابل تأملی را در ارتباط با این تصویر و موضوع داستان فرانکشتاین به شرح زیر نوشته است:

 

اوج داستان فرانکشتاین اثر مری شلی، آن جاست که دکتر ویکتور فرانکشتاین که از خلق یک مردِ هیولاشکل و بی رحم به دردسر افتاده، با خود می اندیشد:

 

درست بود که به او جان داده بودم اما به او عشق نداده بودم!

.

پیام داستان روشن است!

 

ممکن است کار بزرگی انجام دهی!کاری بسیار بزرگ! اما به خاطر داشته باش:هر کاری بدون عشق،حتی جان دادن، روزی، جان خواهد ستاند از تو!

 

کاری بزرگ، مثل کار ویکتور فرانکشتاین:جان دادن به جسدی از پاره های بدنِ مردگان!هیولایی که جان عزیزانِ خالقش را گرفت و در نهایت با نام خالقش شناخته شد!هیولای فرانکشتاین!

 

و چقدر هیولا ساخته ایم ما!

 

از ((پسر کوچک))* که هیروشیما را با خاک یکسان کرد، تا نظریه های بی اساسی که کل خاورمیانه را در غبار جنگ فرو برد!

 

با جاه طلبی بی حدمان به سراغ علم رفته ایم و بی خبر از عشق، عمر و زندگی باخته ایم تا فرانکشتاینِ بی ریختِ اندیشه مان را بر سرِ بشر آوار کنیم و Phd و MS و HIV و هزار درد بی درمان بگیریم!

 

خوب می دید این روزها را حافظ که با خود، مستانه زمزمه می کرد این ابیات را:

 

عاشق شو ار نه روزی، کار جهان سر آید

ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی

 

شاید زمان آن رسیده باشد که واقعیت را بپذیریم.

 

جهان، بیش از آن که به اختراع های شگفت انگیز،اکتشافات بزرگ یا ارائه نظریات بی نظیر نیاز داشته باشد، نیازمند عشق است!فرانکشتاین ها، به گلوی زیست بوم ما چسبیده اند و هیچ اختراع تازه ای پایانِ تلخ این داستان را تغییر نخواهد داد!

 

گره این داستان را کلیدواژه های کهنی چون ((دوست داشتن)) و بی دریغ ((عشق ورزیدن)) خواهند گشود.

 

ع.ص.م.

 

پی نوشت:

*پسر کوچک:نام بمبی که امریکا در عملیات اتمی هیروشیما به کار گرفت.

 

کد: 5050