آداب و رسوم نوروز در دیار سربداران
نوروز در ديار سربداران
ديار سربداران نوروز را با هفت‌سين خاص خود آغاز و روز 13 و 14 فروردين نيز اين ايام را راهي مي‌كرده است...
به گزارش ايسنا- منطقه خراسان، ديار سربداران نيز همچون جاي جاي ايران، آداب و رسوم خود را در روزهاي نوروز داشته است؛ در اين ايام رنگ‌ها بيشتر سخن مي‌گويند و بازي‌هاي محلي بيشتر خودنمايي مي‌كنند و شادي عميق‌تر بين تمام مردم حضور دارد.
در خصوص آداب و رسوم مردم ديار سربداران، با يكي از فعالان حوزه مردم‌شناسي كه چندین نمایش آئینی-سنتي نيز ساخته است، گفت‌وگويي داشتيم كه در ادامه خواهد آمد.
ابوالفضل طبسي در گفت‌وگو با خبرنگار ايسنا- منطقه خراسان، عنوان كرد: نوروز یکی از مهم‌ترین اعیاد ما ایرانی‌ها است که با آداب و رسوم خاصی در هر نقطه از کشورمان برگزار می‌شود؛ سبزوار نيز از جمله شهرهایی است که نوروز باستانی را با شکوه خاصی برگزار می‌کند.
وي در ادامه گفت: قبل از آغاز فصلی جدید سفره‌ای پهن می‌شود به نام هفت سین، که در همه جای کشور نيز رواج دارد اما این سفره خاص سبزوار بوده است و البته در گذشته جایگاه ویژه‌ای داشته كه در حال حاضر به ندرت شاهد آن هستيم.
طبسي درباره شكل و ظاهر اين سفره تشريح كرد: اين سفره از جنس پارچه ای سفید بود که روی آن را مادران دیار سربداران نقاشی مي‌كردند، اين نقش‌ها با نخ‌های الوان روي پارچه شكل مي‌گرفت؛ این سفره خود به تنهایی هفت سینی از جنس عشق و مملو از رنگ و لعاب است.
وي افزود: مادران تمام ملزومات عرف هفت سین را بر روی سفره می‌بافتند که شکل زیبایی به خود مي‌گرفت، سپس هفت سین را در جاهایی که روی سفره معلوم شده چیدمان می‌كردند.
اين فعال حوزه مردم شناسي اظهار كرد: همه افراد خانواده دور سفره هفت سین می‌نشستند و اگر فردی از اعضای خانواده از دنیا رفته بود عکسی از وی را در کنار سفره می‌گذاشتند و همه آماده برای آغاز سال جدید و تغییر و تحول مي‌شدند.
طبسي درباره تحويل سال نيز گفت: بزرگ خانواده کتاب قرآن را گشوده و آیه‌ای را تلاوت می‌کند تا این‌که سرنا و دهل با نوای شادمانه‌ای نوید آمدن بهار را می‌نوازد. بهار آغاز می‌شود و همه چیز رنگی دیگر به خود می‌گیرد و همه اعضا خانواده به یکدیگر تبریک می‌گویند و آرزوی بهروزی، شادکامی و تندرستی براي يكديگر مي‌كنند و بعد از این‌که کام خود را شیرین می‌کنند دیدارها آغاز می‌شود.
وي با بيان اين كه مراسم نوروز در 14 روز است؛ عنوان كرد: ابتدا مردم به سنت دیرینه به عیدی اهل قبور و سپس به منازل خانواده‌هايي كه تازه درگذشته دارند و پس از آن نيز به عید دیدنی بزرگ فامیل و دیگر اقوام مي‌روند.
طبسي اظهار كرد: روزها جوان‌ها بازی‌های بومی و محلی را انجام می‌دهند و در شب نشینی‌ها نيز خاطرات یک سال گذشته یا سال‌های پيشين مرور می‌شود؛ رفت و آمدها و تکاپوی مردم نيز در این ایام مثال زدنی است. این ديد و بازديدها تا شب 13 فروردین ادامه مي‌يابد.
وي با اشاره به رسم مردم سبزوار كه آخر تعطيلات براي رفتن به دامان طبیعت آماده مي‌شوند، نيز عنوان كرد: هر خانواده ای غذایی می‌پزد و در روز طبیعت تمام اقوام گرد هم آمده و از آن چه تهیه شده استفاده می‌کنند؛ اجرای رقص‌های آئینی شادمانه، کشتی، بازی‌های محلی و تاب اندازی بر روی درخت از دیگر مراسم این روز است كه بر درختی طناب مي‌بندند و جوان‌ها بر آن سوار شده یک نفر چوبی بر دست گرفته و همان‌طور که فرد را تاب می‌دهد می‌گفته «نوم نومه نمزه ت باگا؟» و جوان مقاومت می‌کرده است و سرعت كه بیشتر می‌شده تا این‌که بالاجبار نام دختری را که عاشق شده است را بر زبان می‌آورد و او راپياده مي‌كرده‌اند و بدین ترتیب عروسی‌ها شکل می‌گرفت.
طبسي ادامه داد: در پایان روز 13 فروردین بزمی کلی صورت می‌گرفت که عموم مردم در آن مشارکت می‌کردند.
اين فعال حوزه مردم‌شناسي گفت: روز 14 بدر مخصوص خانم‌ها و بالاخص دخترها بود؛ آنان بر بلندای کوهی که به آرمان معروف بود جمع شده و دایره و تنبک می‌زدند و شادی می‌کردند.
وي درباره اين آداب و رسوم همچنين اشاره كرد: در حال حاضر برخی از این مراسم و آداب و رسوم از فرهنگ ما رخت بر بسته است و جایگزین آن فرهنگ بی‌هویتی که معلوم نیست از کدام ناکجا آباد آمده است شده اما باز هم هستند افرادی که این‌گونه مراسم را زنده نگه داشته و اجرا می‌کنند.
نظرت را بنویس
